Psalmów 84

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, synom Korego psalm. O jako są miłe przybytki twoje, Panie zastępów!

2 Żąda i bardzo tęskni dusza moja do sieni Pańskich; serce moje i ciało moje pochutniwa sobie do Boga żywego.

3 Oto i wróbel znalazł sobie domek, i jaskółka gniazdo swoje, gdzie pokłada ptaszęta swe, u ołtarzów twoich, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

4 Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim; będą cię na wieki chwalić. (Sela)

5 Błogosławiony człowiek, który ma siłę swoję w tobie, i w których sercu są drogi twoje.

6 Którzy idąc przez dolinę morwów, za źródło go sobie pokładają, i deszcz pożegnania przychodzi na nich.

7 I idą huf za hufem, a ukazują się przed Bogiem na Syonie.

8 O Panie, Boże zastępów! wysłuchaj modlitwę moję; przyjmij w uszy twe, o Boże Jakóbowy. (Sela)

9 O Boże, tarczo nasza! obacz, a wejrzyj na oblicze pomazańca twego.

10 Albowiem lepszy jest dzień w sieniach twoich, niż gdzie indziej tysiąc; obrałem sobie raczej w progu siedzieć w domu Boga swego, niżeli mieszkać w przybytkach niezbożników.

11 Albowiem Pan Bóg jest słońcem i tarczą: tuć łaski i chwały Pan udziela, i nie odmawia, co jest dobrego, tym, którzy chodzą w niewinności.

12 Panie zastępów! błogosławiony człowiek, który ma nadzieję w tobie.