Psalmów 81

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.

Au chef des chantres. Sur la Ghitit. D’Assaph. Célébrez Dieu, notre force, acclamez le Dieu de Jacob!

2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.

Chantez des hymnes, faites retentir le tambourin, la harpe suave ainsi que le luth,

3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.

sonnez le Chofar à la nouvelle lune, au jour fixé pour notre solennité.

4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.

Car c’est une loi en Israël, une coutume en l’honneur du Dieu de Jacob;

5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.

c’est un témoignage qu’il établit dans Joseph, quand il marcha contre l’Egypte. J’Entendis alors des accents inconnus pour moi…

6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.

J’Ai déchargé du fardeau son épaule, ses mains sont affranchies du lourd panier.

7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)

Dans la détresse tu as appelé, et je t’ai délivré, je t’ai exaucé du sein mystérieux de la foudre, je t’ai éprouvé auprès des eaux de Meriba. (Sélah)

8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.

"Ecoute, mon peuple, je veux t’adjurer; ô Israël, puisses-tu m’écouter!

9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;

Qu’il n’y ait pas chez toi de divinité étrangère, ne te prosterne pas devant un dieu du dehors.

10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.

Je suis, moi, l’Eternel, ton Dieu qui t’ai tiré du pays d’Egypte. Ouvre largement ta bouche et je la remplirai."

11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.

Mais mon peuple n’a pas écouté ma voix, Israël a refusé de m’obéir.

12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.

Je les ai donc abandonnés à l’entraînement de leur cœur, ils suivirent leurs propres inspirations.

13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!

Ah! si mon peuple voulait m’écouter, Israël marcher dans mes voies,

14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

bien vite, je dompterais leurs ennemis, je ferais peser ma main sur leurs adversaires.

15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.

Ceux qui haïssent l’Eternel ramperaient devant lui, mais leur bonheur, à eux, durerait toujours.

16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.

Il les nourrirait de la mœlle du froment, et les rassasierait avec le miel des rochers.