Psalmów 81
1 Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt, Asafowi. Wesoło śpiewajcie Bogu mocy naszej; wykrzykajcie Bogu Jakóbowemu.
To the chief Musician upon Gittith, [A Psalm] of Asaph. Sing aloud to God our strength: make a joyful noise to the God of Jacob.
2 Weźmijcie psalm, przydajcie bębęn, i wdzięczną harfę z lutnią.
Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
3 Zatrąbcie w trąbę na nowiu miesiąca, czasu ułożonego, w dzień święta naszego uroczystego.
Blow the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
4 Albowiem jest postanowienie w Izraelu, prawo Boga Jakóbowego.
For this [was] a statute for Israel, [and] a law of the God of Jacob.
5 Na świadectwo w Józefie wystawił je, kiedy był wyszedł przeciw ziemi egipskiej, kędym słyszał język, któregom nie rozumiał.
This he ordained in Joseph [for] a testimony, when he went out through the land of Egypt: [where] I heard a language [that] I understood not.
6 Wybawiłem, mówi Bóg, od brzemienia ramię jego, a ręce jego od dźwigania kotłów uwolnione.
I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
7 Gdyś mię w ucisku wzywał. wyrwałem cię, i wysłuchałem cię w skrytości gromu, doświadczałem cię u wód poswarku. (Sela)
Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
8 Tedym rzekł: Słuchaj, ludu mój! a oświadczę się przeciwko tobie, o Izraelu! będzieszli mię słuchał.
Hear, O my people, and I will testify to thee; O Israel, if thou wilt hearken to me;
9 I nie będziesz miał boga cudzego, ani się będziesz kłaniał bogu obcemu;
There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
10 (Albowiem Jam Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi Egipskiej; ) otwórz usta twoje, a napełnięć je.
I [am] the LORD thy God who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
11 Ale lud mój nie usłuchał głosu mego, a Izrael nie przestał na mnie.
But my people would not hearken to my voice; and Israel would not obey me.
12 Przetoż puściłem ich za żądzami serca ich, i chodzili za radami swemi.
So I gave them up to their own hearts lust: [and] they walked in their own counsels.
13 Oby mię był lud mój posłuchał, a Izrael drogami mojemi chodził!
O that my people had hearkened to me, [and] Israel had walked in my ways!
14 W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.
I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
15 Ci, którzy w nienawiści mają Pana, choć obłudnie, poddaćby się im musieli, i byłby czas ich aż na wieki.
The haters of the LORD should have submitted themselves to him: and their time should have endured for ever.
16 I karmiłbym ich tłustością pszenicy, a miodem z opoki nasyciłbym ich.
He would have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock I should have satisfied thee.
