Psalmów 77

1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

Psalmus Asaph, in finem, pro Idithum. Voce mea ad Dominum clamavi: voce mea ad Deum, et intendit mihi.

2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

In die tribulationis meae Deum exquisivi, manibus meis nocte contra eum: et non sum deceptus. Renuit consolari anima mea,

3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

memor fui Dei, et delectatus sum, et exercitatus sum: et defecit spiritus meus.

4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

Anticipaverunt vigilias oculi mei: turbatus sum, et non sum locutus.

5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

Cogitavi dies antiquos: et annos aeternos in mente habui.

6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

Et meditatus sum nocte cum corde meo, et exercitabar, et scopebam spiritum meum.

7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

Numquid in aeternum proiiciet Deus: aut non apponet ut complacitior sit adhuc?

8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

Aut in finem misericordiam suam abscindet, a generatione in generationem?

9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

Aut obliviscetur misereri Deus? aut continebit in ira sua misericordias suas?

10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

Et dixi nunc coepi: haec mutatio dexterae Excelsi.

11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

Memor fui operum Domini: quia memor ero ab initio mirabilium tuorum,

12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

Et meditabor in omnibus operibus tuis: et in adinventionibus tuis exercebor.

13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Deus in sancto via tua: quis Deus magnus sicut Deus noster?

14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

tu es Deus qui facis mirabilia. Notam fecisti in populis virtutem tuam:

15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

redemisti in brachio tuo populum tuum, filios Iacob, et Ioseph.

16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

Viderunt te aquae Deus, viderunt te aquae: et timuerunt, et turbatae sunt abyssi.

17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Multitudo sonitus aquarum: vocem dederunt nubes. Etenim sagittae tuae transeunt:

18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

vox tonitrui tui in rota. Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est et contremuit terra.

19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis: et vestigia tua non cognoscentur.

20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.

Deduxisti sicut oves populum tuum, in manu Moysi et Aaron.