Psalmów 77

1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

Auf den Siegesspender, für Zurückgezogene, von Asaph, ein Lied. Zu Gott erheb ich meiner Klage Stimme, zu Gott nur meine Stimme: "Du, mein Gott! Horch auf!"

2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

In meiner Notzeit suche ich den Herrn; mein Ringen währt ohn' Ende in der Nacht, und meine Seele läßt sich nimmer trösten.

3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

Wenn Gottes ich gedenke, muß ich seufzen. Und überlege ich, verzagt mein Geist. (Sela)

4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

Die Augenlider bannst Du mir; verstört bin ich und ohne Sprache.

5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

Ich überdenke alte Tage, die Jahre der Vergangenheit.

6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

Bedenke ich des Nachts mein Leiden, erwäge ich's in meinem Sinn, dann forscht mein Geist:

7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

"Verstößt der Herr denn ewiglich? Ist er denn niemals wieder gnädig?

8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

Hat seine Huld für immer aufgehört? Hat die Verheißung ganz und gar ein Ende?

9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

Hat Gott das Gnädigsein verlernt? Hält er erzürnt sein Mitleid auf?" (Sela)

10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

Da sag ich mir: "Das ist mein Kummer, daß sich geändert hat des Höchsten Rechte."

11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

Ich bin der Werke eingedenk des Herrn, betrachte jetzt Dein Wunderwalten in der Vorzeit

12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

und überlege all Dein Tun und sinne Deinen Taten nach.

13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Dein Weg ist heilig, Gott. Wer ist ein Gott, so groß wie Gott?

14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Du bist der Gott, der Wunder tut. So offenbare an den Völkern Deine Macht!

15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

Erlös mit Macht Dein Volk, des Jakob und des Joseph Söhne. (Sela)

16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

Die Wasser seh'n Dich, Gott. Die Wasser sehen Dich und beben; selbst Meerestiefen zittern.

17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Ausströmen Wolken Wasser, und das Gewölke donnert, es fliegen Deine Pfeile hin und her.

18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

Zu Deinem Donner, rollend, krachend, leuchten Deine Blitze. Der Erdkreis zittert und die Erde bebt.

19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

Dein Weg geht durch das Meer, Dein Pfad durch große Wasser, doch unkenntlich ist Deine Spur.

20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.

Du führst Dein Volk gleich einer Herdean Mosis und an Aarons Hand.