Psalmów 77
1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.
Keiman Pakai kakouvin; henge, kasaptho jengin ahi. Oh, Pathen in eingaipeh tei inte!
2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.
Keiman hahsatna kato teng Pakai chu kaholjin ahi. Jankhovah in vanlang sangin kakhut katungin kataojin ahi. Ahinla kalhagao in olna amujoupoi.
3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)
Keiman Pathen kagelin apanpina ngaichatnan eilonvuh-in kamaojin ahi.
4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.
Nangman jankhovah in nei imutsahpon ahi, ajeh chu keima kalung ahesoh behsehin kataotheipoi!
5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.
Keiman phat sottah chetasa hinkholui nopsahna chengchu kageldohjin,
6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:
kipana dimsetna vahchoina la ana kisahna janhochu kalhagao lungthim a kakholchil tengleh tuhin masangtoh akibah louna kageldohjin ahi.
7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?
Pakai hin aitih a dia eipaidoh mong hitantem? Amahin khotona eimulou mong mong ding hitam?
8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?
Angailutna longlouchu chemang mong monga hitam? Akitepna hochu lolhing lou mong ding hitam?
9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)
Pathen in eihepina chu asuhmil mong hitam? Eihepina kotchu akha mong mong hitam?
10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.
Hitihin keiman kaseijin, “hichehi kachanding mongchu ahi, chungnungpen’in ei engbol ahi,” kati.
11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.
Ahinla O Pakai nanatoh hohi kahin geldohin, tuma peh-a nanatoh kidangtah hochu kageldohin ahi.
12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:
Hicheho chu kalung sunga amil theipon ahi. Nanatoh loupitah hochu gellouvin kaumthei jipon ahi.
13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?
O Pathen nalampi hi atheng e. Nangma tobang Patheng dang um mong nantem?
14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.
Nanghi datmo kidangtah Pathen chu nahi ahi! Nangin chidang namdangte lah-a natheina gimneitah chu nakilandohsah ahitai.
15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)
Naban thahatna'a nami Jacob leh Joseph chilhahte chu nahuhdoh ahitai.
16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.
O Pakai twikhanglensan chun namuphat in twichun nahinven akithingtan ahi! Twikhanglen chu anoi khongeiyin akithingin ahi.
17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.
Meilhang in go ahin juhlhahsah in, van gin kithong chun vanthamjol chu agin akithonsah in ahi. Nakolphe thalchang chun ahin salvah in ahi.
18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.
Chimpei lah-a koncun van gin ahung kithongin kolphe chun vannoi leiset ahin salvah in ahi! Leiset chu akithingin akihot-e.
19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.
Nalampi chu twikhanglen’ah akilhunglutnin ahi, Nakeng nung twi lah ajong akigollut e, ahinlah nakhonung koimachan amudoh joupoi!
20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.
Nangin kelngoi chingpa hina in Mose le Aaron mangcha in namite hi kelngoi honbangin napuilen ahi.
