Psalmów 77

1 Przedniejszemu śpiewakowi dla Jedytuna psalm Asafowy. Głos mój podnoszę do Boga, kiedy wołam; głos mój podnoszę do Boga, aby mię wysłuchał.

Khawsa venawh bawmnaak thoeh doena khy nyng saw; kak awi ngaih aham Khawsa ce khy nyng.

2 W dzień utrapienia mego szukałem Pana: wyciągałem w nocy ręce moje bez przestania, a nie dała się ucieszyć dusza moja.

Kak kawpoek a kyi awh, Bawipa ce sui nyng; khawmthan awh awm ka kut qawi ve thlak kana phyl loet nyng saw ka hqingnaak ing ngaihqep cana awm aham tha na hy.

3 Wspominałem na Boga, a trwożyłem sobą; rozmyślałem, a utrapieniem ściśniony był duch mój. (Sela)

Aw Khawsa, nang ce ni sim khak nyng saw, kang ko; ka poek qu hqet awh ce, kang myihhla ak tha hoet hy.

4 Zatrzymywałeś oczy moje, aby czuły; potartym był, ażem nie mógł mówić.

Kamik ve ni tang sak khak tiksaw: awi ka pau kaw a ma lawnaak dyt awh kyi nyng.

5 Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

Ak kqymkqawkhqi poek a vat sam nyng saw, ni hu ben awhkaw kumkhqi ce ka poek vat sam lah awh;

6 Wspominałem sobie na śpiewanie moje; w nocym w sercu swem rozmyślał, i wywiadywał się o tem duch mój, mówiąc:

Khawmthan awhkaw laa ka sakkhqi ce poek hqoet nyng. Kak kawlung ing kak poek hqet awh ce kang myihla ing awi doet hy;

7 Izali mię na wieki odrzuci Pan, a więcej mi już łaski nie ukaże?

Bawipa ing kumqui dyna nik qeng hly nu? Kak khan awh ak kaw am law hly voel nawh nu?

8 Izali do końca ustanie miłosierdzie jego, i koniec weźmie słowo od rodzaju aż do rodzaju? Izali zapomniał Bóg zmiłować się?

Amak dyt thai a lungnaak ce ang loet na qeng hly hawh nawh nu? Ak awikam awm plal hly poe hawh nawh nu?

9 Izali zatrzymał w gniewie litości swoje? (Sela)

Khawsa ing qeennaak taak aham hilh hly hau hawh nawh hy voei nu? Ak kawsonaak ing a lungqeennaak ce byp hly pe khoep hawh nawh hy voei nu?” ti nyng.

10 I rzekłem: Toć jest śmierć moja; wszakże prawica Najwyższego uczyni odmianę.

Cawhtaw, Vemyihna qeennaak thoeh kawng; Sawsang Soeih awh ak awm tangkut ben awhkaw kumkhqi ce,” tinawh poek nyng.

11 Wspominać sobie będę na sprawy Pańskie, a przypominać sobie będę dziwne sprawy twoje, zdawna uczynione.

Bawipa a ik-oeih saikhqi ce sim loet kawng nyng saw; oeih, ma nakaw kawpoek kyi ik-oeih na saikhqi ce sim loet vang nyng.

12 I będę rozmyślał o wszelkiem dziele twojem, i o uczynkach twoich będę mówił:

Na bibinaak khqi ce poek nyng saw nak thaawm ik-oeih sai ce ak nep na poek kawng nyng.

13 Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Aw Khawsa, nang a lawnglamkhqi taw zawziih hy. Ningmih a Khawsamyihna ak awm ikawmyih khawsa nu a awm bai?

14 Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Nang Khawsa ing ni kawpoek kyi ik-oeihkhqi na sai nawh; thlangkhqi venawh nak thaawmnaak ce ang dang sak.

15 Odkupiłeś ramieniem twojem lud swój, syny Jakóbowe i Józefowe. (Sela)

Nak thaawm ban ing nak thlangkhqi, Jacob ingkaw Joseph cadilkhqi ce hul hyk ti.

16 Widziały cię wody, o Boże! widziały cię wody, i ulękły się, i wzruszyły się przepaści.

Aw Khawsa, tuikhqi ing ni hu uhy, tuikhqi ing ni hu unawh chawi qu kawlh kawlh uhy; tuihdungkhqi awm thyn hqoeng uhy.

17 Obłoki wydały powodzi; niebiosa wydały gromy, a strzały twoje tam i sam biegały.

Cingmaikhqi ing tui hawk unawh, khawnghi ing hum hy; na lakhqi ing huna haina phla hlap hlap hy.

18 Huczało grzmienie twoje po obłokach, błyskawice oświeciły okrąg ziemi, ziemia się wzruszyła i zatrzęsła.

Khawhum awi ce khaw na phla nawh, khawkphla ing khawmdek ce vang sak hy; Khawmdek ing tyn nawh thyn hy.

19 Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

Na lam ce tuicunli dyna awm nawh, na khawleh am dang hlai hy, na cehnaak ce tuinu thingpa anglakawh awm hy.

20 Prowadziłeś lud twój, jako stado owiec, przez rękę Mojżesza i Aarona.

Nang ing Mosi ingkaw Aaron a kut hawna nawh nak thlangkhqi ce tuu kqeng amyihna sawi hyk ti.