Psalmów 75

1 Przedniejszemu śpiewakowi, jako: Nie zatracaj, psalm i pieśń Asafowa. Wysławiamy cię, Boże! wysławiamy: bo bliskie imię twoje; opowiadają to dziwne sprawy twoje.

2 Gdy przyjdzie czas ułożony, ja sprawiedliwie sądzić będę.

3 Rozstąpiła się ziemia, i wszyscy obywatele jej; ale ja utwierdzę słupy jej. (Sela)

4 Rzekę szalonym: Nie szalejcie, a niepobożnym: Nie podnoście rogów.

5 Nie podnoście przeciwko Najwyższemu rogów swych, a nie mówcie krnąbrnie,

6 Bo nie od wschodu, ani od zachodu, ani od puszczy przychodzi wywyższenie.

7 Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.

8 Zaiste kielich jest w rękach Pańskich, a ten wina mętnego nalany; z tegoż nalewać będzie, tak, że i drożdże jego wyssą i wypiją wszyscy niepobożni ziemi.

9 Ale ja będę opowiadał sprawy Pańskie na wieki, będę śpiewał Bogu Jakóbowemu.

10 A wszystkie rogi niezbożnikom postrącam; ale rogi sprawiedliwego będą wywyższone.