Psalmów 74
1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
A maskil of Asaph. Why, O God, have you spurned us forever? Why smokes your wrath against the sheep of your pasture?
2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
Remember the community you purchased of old to become by redemption the tribe of your heritage, Zion, the mountain you made your home.
3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
Rouse yourself, visit its ruins complete. In the temple the foe has made havoc of all things.
4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
Like lions your enemies roared through your house, replacing our symbols by signs of their own,
5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
hacking, like woodsmen who lift axes on thickets of trees,
6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
smashing with hatchets and hammers all of its carved work together.
7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
They have set your temple on fire, to the very ground they have outraged the place where lives your name.
8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
They have said in their heart, “Let us utterly crush them.” They have burned all the houses of God in the land.
9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
No symbol of ours do we see any more: no prophet is there any more, none is with us who knows how long.
10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
How long, O God, is the foe to insult? Shall the enemy spurn your name forever?
11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
Why, O Lord, do you hold back your hand, why keep your right hand in the folds of your robe?
12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
Yet God is our king from the ancient days, in the midst of the earth working deeds of salvation.
13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
It was you who did cleave the sea by your might, and shatter the heads of the ocean monsters.
14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
It was you who did crush many-headed Leviathan, and give him as food to the beasts of the wilderness.
15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
It was you who did cleave the fountains and torrents; it was you who did dry the perennial streams.
16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
Yours is the day; yours, too, is the night, it was you who did establish the sun and the star.
17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
It was you who did fix all the borders of earth: summer and winter it’s you who have made them.
18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
Yet, for all this, the foe has insulted you, Lord, and a nation of fools has reviled your name.
19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
Do not give your dove to the beasts, do not forget your afflicted forever.
20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
Look to the sleek ones – how full they are: the dark places of earth are the dwellings of violence.
21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
O let not the downtrodden turn back ashamed: let the poor and the needy sing praise to your name.
22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
Arise, God, and defend your cause: remember how fools all the day insult you.
23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.
Do not forget the uproar of your enemies, the din of your foes that ascends evermore.
