Psalmów 74

1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?

O God, why have you cast us off for ever? why does your anger smoke against the sheep of your pasture?

2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.

Remember your congregation, which you have purchased of old; the rod of your inheritance, which you have redeemed; this mount Zion, wherein you have dwelt.

3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!

Lift up your feet unto the perpetual desolations; even all that the enemy has done wickedly in the sanctuary.

4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.

your enemies roar in the midst of your congregations; they set up their ensigns for signs.

5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.

A man was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.

6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.

But now they break down the carved work thereof at once with axes and hammers.

7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.

They have cast fire into your sanctuary, they have defiled by casting down the dwelling place of your name to the ground.

8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.

They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.

9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.

We see not our signs: there is no more any prophet: neither is there among us any that knows how long.

10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?

O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme your name for ever?

11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?

Why withdraw you your hand, even your right hand? pluck it out of your bosom.

12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.

For God is my King of old, working salvation in the midst of the earth.

13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.

You did divide the sea by your strength: you brake the heads of the dragons in the waters.

14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.

You brake the heads of leviathan (sea serpent) in pieces, and gave him to be food to the people inhabiting the wilderness.

15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.

You did cleave the fountain and the flood: you dried up mighty rivers.

16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.

The day is yours, the night also is yours: you have prepared the light and the sun.

17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.

You have set all the borders of the earth: you have made summer and winter.

18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.

Remember this, that the enemy has reproached, O LORD, and that the foolish people have blasphemed your name.

19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.

O deliver not the soul of your turtledove unto the multitude of the wicked: forget not the congregation of your poor for ever.

20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.

Have respect unto the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.

21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.

O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise your name.

22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.

Arise, O God, plead your own cause: remember how the foolish man reproaches you daily.

23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.

Forget not the voice of your enemies: the tumult of those that rise up against you increases continually.