Psalmów 74

1 Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?

Aw Khawsa, kawtih kumqui dyna nani qoek khqi? Ikawtih na qamno a sainaak awhkaw tuukhqik khan awh nak kaw a so aih.

2 Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.

Ak kqym awhkaw thlang nak thlaihkhqi, namah ing tlan hyk ti, nang a qo ak pang thlangkhqi na awmnaak Zion tlang ce poek cang lah thoeih ti.

3 Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!

Vawhkaw kumqui dy ak plawcikhqi, na hun ciim awh na qaalkhqi ing a hawlaw vawhkaw seetnaak boeih benna nak kaw hawi lah.

4 Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.

Nang ing kaimih na ning hqumnaak hun awh na qaalkhqi ing khy am kqang unawh; a mimah ang dyih hun simhatnaak ce ling uhy.

5 Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.

Kqawng thing ak ding khyng ce hqaica ing a hlam sih amyihna awm uhy.

6 A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.

Kut ing ami suk biit biit ik-oeihkhqi boeih hqaica ing deh pheng uhy.

7 Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.

Na hun ciim ce dawi unawh tluk sak uhy; Nang ming a awmnaak hun ce tyih awm sak uhy.

8 Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.

Ak kawk khuiawh, “A cuna nawi hoem u sih!” ti uhy. Qam khui awhkaw Khawsa bawknaak imkhqi boeih ce dawi uhy.

9 Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.

Kawpoek kyi hatnaak kaimih a venawh ikawmyih awm am awm hy; tawnghakhqi awm am awm voel hawh nawh, handy nu vemyihna a awm khing kaw tice u ingawm am sim hy.

10 Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?

Aw Khawsa, handy awh nu na qaalkhqi ing anik kqawn set kaw? anik qaalnaak ing nang ming ce kqawn seet hly let hawh unawh nu?

11 Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?

Ikawtih nak tang kut ben ce nak dawh tlaih? Na hibai ak khui awhkawng na kut ce soeng nawhtaw cekkhqi ce him hlah.

12 Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.

Cehlai, Aw Khawsa nang taw ak kqym awhkawng kai a sangpahrang na awm hyk ti; nang ing khawmdek awh hulnaak hawlaw hyk ti.

13 Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.

Nang ing ni tuicunli ce nak thaawmnaak ing pek a bo nawh, tui khuiawh ak awm qaihkhqui a lukhqi ce kqek pe sak hyk ti.

14 Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.

Nang ing ni Leviathan a lukhqi ve vyk pe kqek kqek nawh qamkoh awhkaw qamsa ham buh na be hyk ti.

15 Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.

Nang ing ni tui bym ingkaw lawngca tuikhqi phyt sak nawh; lawngnu tuipakhqi awm kak sak qup qup hyk ti.

16 Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.

Khawkdai ve nang a koena awm nawh, khawmthan awm nang a koe ni; nang ing khawmik ingkaw pihla ce sai hyk ti.

17 Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.

Nang ing ni khawmdek awhkaw a qi a mawngkhqi boeih na syn hy; khawhqai ingkaw chikca awm sai hyk ti.

18 Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.

Aw Bawipa, na qaal ing ikawmyihna ani thenaak tice sim loet lah, thlakqawkhqi ing nang ming ami seet ami bat ce.

19 Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.

Na kqukkqu a hqingnaak ce qam sak tlungkhqi venawh koeh pe; namah a khawdeng khuikha thlangkhqi a hqingnaak kumqui dyna koeh hilh.

20 Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.

Na paipi ce sim lah, kawtih khawboe seetnaak ing qam khui awhkaw thannaak boeih ce sing hawh hy.

21 Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.

Ak khuikha thlangkhqi ak kawboet ce sing hawh hy, khawdengkhqi ingkaw ak voethlauhkhqi ing nang ming ce kyihcah lah u seh.

22 Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.

Aw Khawsa, hang dyi nawhtaw na ik-oeih sai ce hul lah; thlakqawkhqi ing a poepa na ani thenaak ce sim loet lah.

23 Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.

Na qaalkhqi a tym awi ce ang ngai ngak kana koeh awm, a boet kana ak khy ak kqang na qaalkhqi ak awi ce.