Psalmów 73

1 Psalm Asafowy. Zaisteć dobry jest Bóg Izraelowi, tym, którzy są czystego serca.

Psalm Asafa. Doprawdy Bóg [jest] dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.

2 Ale nogi moje mało się były nie potknęły, a blisko tego było, że mało nie szwankowały kroki moje,

Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;

3 Gdym był zawiścią poruszon przeciwko szalonym, widząc szczęście niepobożnych.

Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.

4 Bo nie mają związków aż do śmierci, ale w całości zostaje siła ich.

Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.

5 W pracy ludzkiej nie są, a kaźni, jako inni ludzie, nie doznawają.

Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.

6 Przetoż otoczeni są pychą, jako łańcuchem złotym, a przyodziani okrutnością, jako szatą ozdobną.

Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.

7 Wystąpiły od tłustości oczy ich, a więcej mają nad pomyślenie serca.

Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.

8 Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.

9 Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.

10 A przetoż na to przychodzi lud jego, gdy się im wody już wierzchem leją,

Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;

11 Że mówią: Jakoż ma Bóg o tem wiedzieć? albo mali o tem wiadomość Najwyższy?

Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?

12 Albowiem, oto ci niezbożnymi będąc, mają pokój na świecie, i nabywają bogactw.

Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.

13 Próżno tedy w czystości chowam ręce moje, a w niewinności serce moje omywam.

A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.

14 Ponieważ mię cały dzień biją, a karanie cierpię na każdy poranek.

Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.

15 Rzekęli: Będę też tak o tem mówił, tedy rodzaj synów twoich rzecze, żem im niepraw.

Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.

16 Chciałemci tego rozumem doścignąć, ale mi się tu trudno zdało;

Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;

17 Ażem wszedł do świątnicy Bożej, a tum porozumiał dokończenie ich.

Aż wszedłem do świątyni Bożej [i] tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.

18 Zprawdęś ich na miejscach śliskich postawił, a podajesz ich na spustoszenie.

Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.

19 Oto jakoć przychodzą na spustoszenie! niemal w okamgnieniu niszczeją i giną od strachu.

[Oto] jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.

20 Są jako sen temu, co ocucił; Panie! gdy ich obudzisz obraz ich lekce poważysz.

Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.

21 Gdy zgorzkło serce moje, a nerki moje cierpiały kłucie:

Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;

22 Zgłupiałem był, a nicem nie rozumiał, byłem przed tobą jako bydlę.

Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą [jak] zwierzę.

23 A wszakże zawżdy byłem z tobą; boś mię trzymał za prawą rękę moję.

A jednak zawsze [jestem] z tobą, [bo] mnie trzymałeś za prawą rękę.

24 Według rady swej prowadź mię, a potem do chwały przyjmiesz mię.

Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.

25 Kogożbym innego miał na niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym upodobania nie mam.

Kogo [innego] mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim [innym] nie mam upodobania.

26 Choć ciało moje, i serce moje ustanie, jednak Bóg jest skałą serca mego, i działem moim na wieki.

Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.

27 Gdyż oto ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą odstępowaniem od ciebie.

Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, [odstępując] od ciebie.

28 Aleć mnie najlepsza jest trzymać się Boga; przetoż pokładam w Panu panującym nadzieję moję, abym opowiadał wszystkie sprawy jego.

Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.