Psalmów 72
1 Salomonowi. Boże! daj królowi sądy twoje, a sprawiedliwość twoję synowi królewskiemu;
Psalmus, In Salomonem.
2 Aby sądził lud twój w sprawiedliwości, a ubogich twoich w prawości.
Deus iudicium tuum regi da: et iustitiam tuam filio regis: Iudicare populum tuum in iustitia, et pauperes tuos in iudicio.
3 Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.
Suscipiant montes pacem populo: et colles iustitiam.
4 Będzie sądził ubogich z ludu, a wybawi synów ubogiego; ale gwałtownika pokruszy.
Iudicabit pauperes populi, et salvos faciet filios pauperum: et humiliabit calumniatorem.
5 Będą się bać ciebie, póki słońce i miesiąc trwać będzie, od narodu aż do narodu.
Et permanebit cum Sole, et ante Lunam, in generatione et generationem.
6 Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:
Descendet sicut pluvia in vellus: et sicut stillicidia stillantia super terram.
7 Tak sprawiedliwy zakwitnie za dni jego, a będzie obfitość pokoju, dokąd miesiąca staje.
Orietur in diebus eius iustitia, et abundantia pacis: donec auferatur luna.
8 Będzie panował od morza aż do morza, i od rzeki aż do kończyn ziemi.
Et dominabitur a mari usque ad mare: et a flumine usque ad terminos orbis terrarum.
9 Przed nim padać będą mieszkający na pustyniach, a nieprzyjaciele jego proch lizać będą.
Coram illo procident Aethiopes: et inimici eius terram lingent.
10 Królowie od morza i z wysep dary mu przyniosą; królowie Sebejscy i Sabejscy upominki oddadzą.
Reges Tharsis, et insulae munera offerent: reges Arabum, et Saba dona adducent:
11 I będą mu się kłaniać wszyscy królowie; wszystkie narody służyć mu będą.
Et adorabunt eum omnes reges terrae: omnes gentes servient ei:
12 Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.
Quia liberabit pauperem a potente: et pauperem, cui non erat adiutor.
13 Zmiłuje się nad ubogim, i nad niedostatecznym, a duszę nędznych wybawi.
Parcet pauperi et inopi: et animas pauperum salvas faciet.
14 Od zdrady i gwałtu wybawi duszę ich; bo droga jest krew ich przed oczyma jego.
Ex usuris et iniquitate redimet animas eorum: et honorabile nomen eorum coram illo.
15 I będzie żył, a dawać mu będą złoto sabejskie, i ustawicznie się za nim modlić będą, cały dzień błogosławić mu będą.
Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, et adorabunt de ipso semper: tota die benedicent ei.
16 Gdy się wrzuci garść zboża do ziemi na wierzchu gór, zaszumi jako Liban urodzaj jego, a mieszczanie zakwitną jako zioła polne.
Et erit firmamentum in terra in summis montium, superextolletur super Libanum fructus eius: et florebunt de civitate sicut foenum terrae.
17 Imię jego będzie na wieki; pokąd słońce trwa, dziedziczyć będzie imię jego, a błogosławiąc sobie w nim wszystkie narody wielbić go będą.
Sit nomen eius benedictum in saecula: ante Solem permanet nomen eius. Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae: omnes gentes magnificabunt eum.
18 Błogosławiony Pan Bóg, Bóg Izraelski, który sam cuda czyni.
Benedictus Dominus Deus Israel, qui facit mirabilia solus:
19 I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.
Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum: et replebitur maiestate eius omnis terra: fiat, fiat.
20 A tuć się kończą modlitwy Dawida, syna Isajego.
