Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Al maestro del coro. Su «I gigli». Di Davide. Salvami, o Dio: l'acqua mi giunge alla gola.

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Affondo nel fango e non ho sostegno; sono caduto in acque profonde e l'onda mi travolge.

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Sono sfinito dal gridare, riarse sono le mie fauci; i miei occhi si consumano nell'attesa del mio Dio.

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Più numerosi dei capelli del mio capo sono coloro che mi odiano senza ragione. Sono potenti i nemici che mi calunniano: quanto non ho rubato, lo dovrei restituire?

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Dio, tu conosci la mia stoltezza e le mie colpe non ti sono nascoste.

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Chi spera in te, a causa mia non sia confuso, Signore, Dio degli eserciti; per me non si vergogni chi ti cerca, Dio d'Israele.

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Per te io sopporto l'insulto e la vergogna mi copre la faccia;

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

sono un estraneo per i miei fratelli, un forestiero per i figli di mia madre.

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

Poiché mi divora lo zelo per la tua casa, ricadono su di me gli oltraggi di chi ti insulta.

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

Mi sono estenuato nel digiuno ed è stata per me un'infamia.

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Ho indossato come vestito un sacco e sono diventato il loro scherno.

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Sparlavano di me quanti sedevano alla porta, gli ubriachi mi dileggiavano.

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Ma io innalzo a te la mia preghiera, Signore, nel tempo della benevolenza; per la grandezza della tua bontà, rispondimi, per la fedeltà della tua salvezza, o Dio.

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Salvami dal fango, che io non affondi, liberami dai miei nemici e dalle acque profonde.

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Non mi sommergano i flutti delle acque e il vortice non mi travolga, l'abisso non chiuda su di me la sua bocca.

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

Rispondimi, Signore, benefica è la tua grazia; volgiti a me nella tua grande tenerezza.

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Non nascondere il volto al tuo servo, sono in pericolo: presto, rispondimi.

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Avvicinati a me, riscattami, salvami dai miei nemici.

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

Tu conosci la mia infamia, la mia vergogna e il mio disonore; davanti a te sono tutti i miei nemici.

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

L'insulto ha spezzato il mio cuore e vengo meno. Ho atteso compassione, ma invano, consolatori, ma non ne ho trovati.

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Hanno messo nel mio cibo veleno e quando avevo sete mi hanno dato aceto.

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

La loro tavola sia per essi un laccio, una insidia i loro banchetti.

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Si offuschino i loro occhi, non vedano; sfibra per sempre i loro fianchi.

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Riversa su di loro il tuo sdegno, li raggiunga la tua ira ardente.

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

La loro casa sia desolata, senza abitanti la loro tenda;

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

perché inseguono colui che hai percosso, aggiungono dolore a chi tu hai ferito.

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Imputa loro colpa su colpa e non ottengano la tua giustizia.

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Siano cancellati dal libro dei viventi e tra i giusti non siano iscritti.

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

Io sono infelice e sofferente; la tua salvezza, Dio, mi ponga al sicuro.

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Loderò il nome di Dio con il canto, lo esalterò con azioni di grazie,

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

che il Signore gradirà più dei tori, più dei giovenchi con corna e unghie.

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Vedano gli umili e si rallegrino; si ravvivi il cuore di chi cerca Dio,

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

poiché il Signore ascolta i poveri e non disprezza i suoi che sono prigionieri.

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

A lui acclamino i cieli e la terra, i mari e quanto in essi si muove.

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Perché Dio salverà Sion, ricostruirà le città di Giuda: vi abiteranno e ne avranno il possesso.

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

La stirpe dei suoi servi ne sarà erede, e chi ama il suo nome vi porrà dimora.