Psalmów 69

1 Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm Dawidowy. Wybaw mię, o Boże! boć przyszły wody aż do duszy mojej.

Dem Sangmeister, nach (der Weise von: ) "Lilien". Von David.

2 Pogrążony jestem w głębokiem błocie, gdzie dna niemasz; przyszedłem w głębokości wód, a nawałność ich porwała mię.

Hilf mir, Elohim, / Denn die Wasser bedrohen mein Leben!

3 Spracowałem się wołając, wyschło gardło moje; ustały oczy moje, gdym oczekiwał Boga mojego.

Versunken bin ich in tiefen Morast und kann nicht stehn; / Ich bin geraten in Wasserstrudel, es hat mich die Flut überströmt.

4 Więcej jest tych, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niż włosów na głowie mojej; zmocnili się ci, którzy mię wygubić usiłują, a są nieprzyjaciółmi mymi niesłusznie; czegom nie wydarł, musiałem nagradzać.

Ich bin müde vom Schrein, meine Kehle ist heiser; / Erloschen sind meine Augen, während ich harre auf meinen Gott.

5 Boże! ty znasz głupstwo moje, a występki moje nie są tajne przed tobą.

Zahlreicher als meines Hauptes Haare sind, die mich grundlos hassen. / Mächtig sind, die mich zu vernichten suchen, / Die mich mit Unrecht befeinden. / Was ich nicht geraubt, das soll ich erstatten!

6 Niechajże nie będą zawstydzeni dla mnie ci, którzy na cię oczekują, Panie, Panie zastępów! niech nie przychodzą dla mnie do hańby ci, którzy cię szukają, o Boże Izraelski!

Elohim, du kennst meine Torheit, / Und mein Verschulden ist dir nicht verborgen.

7 Bo dla ciebie ponoszę urąganie, a zelżywość okryła oblicze moje.

Laß nicht in mir zuschanden werden, die auf dich harren, / Adonái Jahwe der Heerscharen (Herr)! / Laß nicht um meinetwillen in Schimpf geraten, / Die dich, Gott Israels, suchen!

8 Stałem się obcym braciom moim, a cudzoziemcem synom matki mojej,

Denn meinetwegen habe ich Schmach ertragen, / Hat Schande mein Antlitz bedeckt.

9 Przeto, że gorliwość domu twego zżarła mię, a urąganie urągających tobie przypadło na mię.

Fremd bin ich meinen Brüdern geworden / Und unbekannt meiner Mutter Söhnen.

10 Gdym płakał i trapił postem duszę moję, stało mi się to pohańbienie.

Denn der Eifer um dein Haus hat mich verzehrt, / Und die Lästerungen derer, die dich schmähen, sind auf mich gefallen.

11 Gdym wziął na się wór miasto szaty, byłem u nich przypowieścią.

Wenn ich weinte bei meinem Fasten, / So ward ich deshalb verhöhnt.

12 Mówili o mnie ci, którzy siedzieli w bramie, a byłem piosnką u tych, którzy pili mocny napój.

Und zog ich an ein härenes Kleid, / So trieben sie ihren Spott mit mir.

13 Ale ja obracam modlitwę moję do ciebie, Panie! czas jest upodobania twego; o Boże! według wielkości miłosierdzia twego wysłuchajże mię, dla prawdy zbawienia twego.

Die im Tore sitzen, schwatzen von mir, / Die Lieder der Zecher verhöhnen mich.

14 Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Ich aber, Jahwe, bete zu dir; nimm du es gnädig auf! / Antworte mir, Elohim, nach deiner großen Güte, / Nach deiner Treue, die Hilfe schenkt!

15 Aby mię nie zatopiły strumienie wód, i nie pożarła głębia i nie zawarła nademną studnia wierzchu swego.

Entreiß mich dem Schlamm, daß ich nicht versinke! / Von meinen Feinden errette mich, / Zieh mich aus den Wassertiefen!

16 Wysłuchajże mię, Panie! boć dobre jest miłosierdzie twoje; według wielkiej litości twojej wejrzyj na mię.

Laß mich die Fluten nicht überströmen, / Laß den Strudel mich nicht verschlingen, / Nicht schließe der Brunnen sich über mir!

17 Nie zakrywajże oblicza twego od sługi swego, bom jest w utrapieniu; pośpieszże się, wysłuchaj mię.

Erhöre mich, Jahwe; denn deine Huld ist köstlich; / Nach deinem großen Erbarmen kehr dich zu mir!

18 Przybliż się do duszy mojej, a wybaw ją; dla nieprzyjaciół moich odkup mię.

Verbirg dein Antlitz nicht vor deinem Knechte! / Denn mir ist angst; antworte mir eilends!

19 Ty znasz pohańbienie moje, i zelżywość moję, i wstyd mój: przed tobąć są wszyscy nieprzyjaciele moi.

O nahe du meiner Seele, erlöse sie, / Um meiner Feinde willen mache mich frei!

20 Pohańbienie pokruszyło serce moje, z czegom był żałośny; oczekiwałem, azaliby się mię kto użalił, ale nikt nie był; azaliby mię kto pocieszył, alem nie znalazł.

Du weißt ja, daß Schmach und Schande und Schimpf mein Teil gewesen; / All meine Dränger sind dir bekannt.

21 Owszem, miasto pokarmu podali mi żółć, a w pragnieniu mojem napoili mię octem.

Die Schmach hat mein Herz gebrochen: ich sieche dahin. / Ich dachte, Mitleid zu finden, doch nein! / Ich hoffte auf Tröster und fand sie nicht.

22 Niechajże im będzie stół ich przed nimi sidłem, a szczęście ich na upadek.

Vielmehr ward mir Gift in die Speise gemischt, / Mit Essig tränkte man mich in meinem Durst.

23 Niech się zaćmią oczy ich, aby nie widzieli, a biodra ich niech się zawżdy chwieją.

Ihr Tisch soll ihnen zur Schlinge werden, / Zum Fallstrick, während sie sorglos sind.

24 Wylij na nich rozgniewanie swoje, a popędliwość gniewu twego niech ich ogarnie.

Ihre Augen sollen finster werden und nicht mehr sehn. / Ihre Hüften laß immerdar wanken!

25 Niech będzie mieszkanie ich puste, w namiotach ich niech nikt nie mieszka.

Gieß deinen Grimm auf sie aus, / Und deine Zornglut treffe sie!

26 Bo tego, któregoś ty ubił, prześladują, a o boleści poranionych twoich rozmawiają.

Ihr Lager soll wüste werden, / In ihren Zelten sei kein Bewohner!

27 Przydajże nieprawość ku nieprawości ich, a niech nie przychodzą do sprawiedliwości twojej.

Denn den du geschlagen, verfolgen sie / Und erzählen von deiner Durchbohrten Schmerz.

28 Niech będą wymazani z ksiąg żyjących, a z sprawiedliwymi niech nie będą zapisani.

Mehre du ihre Sündenschuld / Und laß sie dein Heil nicht erlangen!

29 Jamci utrapiony, i zbolały; lecz zbawienie twoje, Boże! na miejscu bezpiecznem postawi mię.

Tilge sie aus dem Lebensbuch / Und mit den Frommen schreib sie nicht auf!

30 Tedy będę chwalił imię Boże pieśnią, a będę je wielbił z dziękczynieniem.

Doch ich bin gebeugt und schmerzbeladen, / Deine Hilfe, Elohim, sie wird mich schützen.

31 A będzie to przyjemniejsze Panu, niżeli wół albo cielec rogaty z rozdzielonemi kopytami.

Dann will ich den Namen Gottes im Liede rühmen / Und ihn mit Danken erheben.

32 To widząc pokorni rozradują się, szukając Boga, a ożyje serce ich;

Das wird Jahwe besser gefallen als Rinder, / Als Stiere mit Hörnern und Klauen.

33 Iż wysłuchiwa Pan ubogich, a więźniami swymi nie gardzi.

Sehen das Dulder, so freuen sie sich. / Die ihr Gott sucht, euer Herz lebe auf!

34 Niech go chwalą niebiosa i ziemia, morze i wszystko, co się w nich rucha.

Denn Jahwe merkt auf die Armen, / Seine Gefangnen verachtet er nicht.

35 Bógci zaiste zachowa Syon, i pobuduje miasta Judzkie; i będą tam mieszkać, a ziemię tę dziedzicznie otrzymają.

Es sollen ihn loben Himmel und Erde, / Die Meere und alles, was drinnen sich regt.

36 Także i nasienie sług jego dziedzicznie ją otrzyma, a którzy miłują imię jego, będą w niej mieszkać.

Denn Elohim wird Zion helfen / Und bauen die Städte Judas, / Daß man dort wohne und sie besitze. Seiner Knechte Nachkommen werden sie erben; / Und die seinen Namen lieben, / Sollen darin ihre Wohnung haben.