Psalmów 66

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.

Przewodnikowi chóru. Pieśń i psalm. [Radośnie] wykrzykujcie Bogu, wszystkie ziemie;

2 Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.

Wyśpiewujcie chwałę jego imienia, oddawajcie mu chwalebną cześć.

3 Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Powiedzcie Bogu: Jak straszliwe [są] twe dzieła! Z powodu twojej wielkiej mocy poddadzą się twoi wrogowie.

4 Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)

Cała ziemia odda ci pokłon i śpiewać ci będzie; śpiewać będzie twemu imieniu. (Sela)

5 Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.

Chodźcie, zobaczcie dzieła Boże, straszliwe są [jego] dzieła pośród synów ludzkich.

6 Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.

Zamienił morze [w] suchą [ziemię], pieszo przeszli przez rzekę; tam się nim weseliliśmy.

7 Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)

Panuje w swej mocy na wieki, jego oczy patrzą na narody, buntownicy nie wywyższą się. (Sela)

8 Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.

Błogosławcie, narody, naszego Boga i rozgłaszajcie jego chwałę.

9 Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.

Zachował przy życiu naszą duszę i nie dał się zachwiać naszej nodze.

10 Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.

Doświadczyłeś nas bowiem, Boże, wypróbowałeś nas ogniem, jak srebro jest oczyszczone.

11 Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.

Zaprowadziłeś nas w sidła, włożyłeś ucisk na nasze biodra.

12 Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.

Pozwoliłeś ludziom deptać nam po głowach, przeszliśmy przez ogień i wodę, ale nas wyprowadziłeś na [miejsce] obfitości.

13 Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.

[Dlatego] wejdę do twego domu z całopaleniem [i] wypełnię śluby;

14 Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.

Które wyraziły moje wargi i wypowiedziały moje usta w utrapieniu.

15 Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)

Będę ci składał w ofierze całopalenia z tłustych zwierząt wraz z wonnością baranów, ofiaruję ci woły i kozły. (Sela)

16 Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Chodźcie, słuchajcie, wszyscy, którzy się boicie Boga, a opowiem, co uczynił dla mojej duszy.

17 Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.

Do niego wołałem moimi ustami i wychwalałem go moim językiem.

18 Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.

Gdybym zważał na nieprawość w swoim sercu, Pan by mnie nie wysłuchał.

19 Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

A jednak Bóg wysłuchał, przychylił się do głosu mojej modlitwy.

20 Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił mojej modlitwy i nie [odebrał] mi swego miłosierdzia.