Psalmów 66

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń psalmu.

Til Sangmesteren; en Psalmesang. Raaber med Glæde for Gud al Jorden!

2 Wykrzykuj Bogu wszystka ziemo! Śpiewajcież psalmy na chwałę imienia jego, ogłaszajcie sławę i chwałę jego.

Synger Psalmer til hans Navns Ære; giver ham Ære til hans Pris.

3 Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Siger til Gud: Hvor forfærdelige ere dine Gerninger! for din store Magts Skyld skulle dine Fjender smigre for dig.

4 Wszystkać się ziemia kłaniać, i śpiewać ci będzie; psalm śpiewać będzie imieniowi twemu. (Sela)

Al Jorden skal tilbede dig og lovsynge dig; de skulle lovsynge dit Navn. (Sela)

5 Pójdźcież, a oglądajcie sprawy Boże; straszny jest w sprawach swoich przy synach ludzkich.

Gaar hen og ser Guds Værk; han er forfærdelig i Gerning imod Menneskens Børn.

6 Obrócił morze w ziemię suchą; rzekę przeszli suchą nogą; tameśmyć się weselili w nim.

Han omvendte Havet til det tørre, de gik til Fods over Floden; der glædede vi os i ham.

7 Panuje w mocy swej na wieki; oczy jego patrzą na narody, odporni nie wywyższą się. (Sela)

Han hersker med sin Magt evindelig, hans Øjne vare paa Hedningerne; de genstridige ophøje sig ikke. (Sela)

8 Błogosławcież narody Boga naszego, i ogłaszajcie głos chwały jego.

I Folkefærd! lover vor Gud og lader Røsten høres til hans Pris!

9 Zachował przy zdrowiu duszę naszę, a nie dał się powinąć nodze naszej.

Han holder vor Sjæl i Live og lader ikke vor Fod snuble.

10 Albowiemeś nas doświadczył, o Boże! wypławiłeś nas ogniem, tak jako srebro pławione bywa.

Thi du har prøvet os, o Gud! du har lutret os, ligesom Sølv bliver lutret.

11 Nagnałeś nas był w sieć, a ścisnąłeś uciskiem biodra nasze.

Du har ført os i Garnet, du lagde et Tryk paa vore Lænder.

12 Wsadziłeś człowieka na głowę naszę; weszliśmy byli w ogień i w wodę, wszakżeś nas wywiódł na ochłodę.

Du lod Mennesker fare over vort Hoved; vi ere komne i Ild og i Vand, men du udførte os til at vederkvæges.

13 Przetoż wnijdę do domu twego z całopaleniem, a oddam ci śluby moje.

Jeg vil gaa ind i dit Hus med Brændofre, jeg vil betale dig mine Løfter,

14 Któreć ślubowały wargi moje, i wyrzekły usta moje w utrapieniu mojem.

dem, som mine Læber oplode sig med, og min Mund talte, da jeg var i Angest.

15 Całopalenie z tłustych baranów będęć ofiarował z kadzeniem, będęć ofiarował woły i kozły. (Sela)

Jeg vil ofre dig Brændoffer af fedt Kvæg og Duften af Vædre; jeg vil tillave Øksne og Bukke. (Sela)

16 Pójdźcie, słuchajcie, a będę opowiadał wszystkim, którzy się boicie Boga, co uczynił duszy mojej.

Kommer hid, hører til, alle 1, som frygte Gud, saa vil jeg fortælle, hvad han har gjort ved min Sjæl.

17 Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.

Til ham raabte jeg med min Mund, og hans Pris kom paa min Tunge.

18 Bym był patrzał na nieprawość w sercu mojem, nie wysłuchałby był Pan.

Dersom jeg havde set Uret i mit Hjerte, da vilde Herren ikke have hørt mig.

19 Aleć zaiste wysłuchał Bóg, a był pilen głosu modlitwy mojej.

Dog har Gud hørt; han gav Agt paa min Bøns Røst.

20 Błogosławiony Bóg, który nie odrzucił modlitwy mojej, ani odjął miłosierdzia swego odemnie.

Lovet være Gud, som ikke forskød min Bøn eller vendte sin Miskundhed fra mig!