Psalmów 56

1 Przedniejszemu śpiewakowi o niemej gołębicy, na miejscach odległych, złoty psalm Dawidowy, gdy go w Gat Filistynowie pojmali. Zmiłuj się nademną, o Boże!, bo mię chce pochłonąć człowiek; każdego dnia walcząc trapi mię.

Ten piedad de mí, oh Dios, porque el hombre está intentando destruirme; todos los días hace crueles ataques en mi contra.

2 Chcą mię połknąć nieprzyjaciele moi na każdy dzień; zaprawdęć wiele jest walczących przeciwko mnie, o Najwyższy!

Mis enemigos están siempre listos para darme fin; muchos son los que me atacan con altanería.

3 Któregokolwiek mię dnia strach ogarnia, ja w tobie ufam.

En el tiempo de mi temor, confío en ti.

4 Boga wysławiać będę dla słowa jego; w Bogu nadzieję będę miał, ani się będę bał, żeby mi co ciało uczynić mogło.

En Dios daré alabanza a su palabra; en Dios he puesto mi esperanza; No tendré miedo; qué puede hacerme el hombre?

5 Przez cały dzień słowa moje wykręcają, a przeciwko mnie są wszystkie myśli ich, na złe.

Todos los días me hieren con palabras; todos sus pensamientos están en mi contra para mal.

6 Zbierają się, i ukrywają się, i ślad mój upatrują, czyhając na duszę moję.

Se juntan, esperan en lugares secretos, toman nota de mis pasos, esperando el momento de matarme.

7 Izali za nieprawość pomsty ujdą? strąć te narody, o Boże! w popędliwości twojej.

Por su propia maldad no se librarán del castigo. En tu ira, oh Dios, que los pueblos sean humillados.

8 Tyś tułanie moje policzył; zbierzże też łzy moje w wiadro twe; izaż nie są spisane w księgach twoich?

Tu llevas en cuenta mis huidas; tú recoges cada una de mis lágrimas; ¿no están en tu registro?

9 Tedy się nazad cofną nieprzyjaciele moi, któregokolwiek dnia zawołam; bo to wiem, iż Bóg jest ze mną.

Cuando envío mi clamor a ti, mis enemigos serán vueltos atrás; Estoy seguro de esto, porque Dios está conmigo.

10 Boga wysławiać będę z słowa; Pana chwalić będę z słowa jego.

En Dios daré alabanza a su palabra; en el Señor daré alabanza a su palabra.

11 W Bogu mam nadzieję, nie będę się bał, aby mi co miał uczynić człowiek.

En Dios he puesto mi esperanza, no tendré temor; que puede hacerme el hombre?

12 Tobiem, o Boże! śluby uczynił; przetoż też tobie chwały oddam.

Guardo el recuerdo de mi deuda contigo, oh Dios; Te daré las ofrendas de alabanza.

13 Albowiemeś wyrwał duszę moję od śmierci, a nogi moje od upadku, abym statecznie chodził przed obliczem Bożem w światłości żyjących.

Porque has librado mi alma del poder de la muerte; y que mis pies cayeran, para poder estar caminando delante de Dios en la luz de la vida.