Psalmów 51

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Gdy do niego przyszedł Natan prorok, potem jak był wszedł do Betsaby. Zmiłuj się nademną, Boże! według miłosierdzia twego; według wielkich litości twoich zgładź nieprawości moje.

Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!

2 Omyj mię doskonale od nieprawości mojej, a od grzechu mego oczyść mię.

Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt

3 Albowiem ja znam nieprawość moję, a grzech mój przedemną jest zawżdy.

því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!

4 Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.

Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.

5 Oto w nieprawości poczęty jestem, a w grzechu poczęła mię matka moja.

Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.

6 Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.

Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!

7 Oczyść mię, isopem, a oczyszczon będę; omyj mię, a nad śnieg wybielony będę.

Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.

8 Daj mi słyszeć radość i wesele, a niech się rozradują kości moje, któreś pokruszył.

Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.

9 Odwróć oblicze twoje od grzechów moich, a zgładź wszystkie nieprawości moje.

Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.

10 Serce czyste stwórz we mnie, o Boże! a ducha prawego odnów we wnętrznościach moich.

Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.

11 Nie odrzucaj mię od oblicza twego, a Ducha swego świętego nie odbieraj odemnie.

Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.

12 Przywróć mi radość zbawienia twego, a duchem dobrowolnym podeprzyj mię.

Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!

13 Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.

14 Wyrwij mię z pomsty za krew, o Boże, Boże zbawienia mojego! a język mój będzie wysławiał sprawiedliwość twoję.

Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!

15 Panie! otwórz wargi moje, a usta moje opowiadać będą chwałę twoję.

Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!

16 Albowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani całopalenia przyjmiesz.

Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.

17 Ofiary Bogu przyjemne duch skruszony; sercem skruszonem i strapionem nie pogardzisz, o Boże!

Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.

18 Dobrze uczyń według upodobania twego Syonowi; pobubuj mury Jeruzalemskie.

Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.

19 Tedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste, i całopalenia; tedy cielce ofiarować będą na ołtarzu twoim.

Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.