Psalmów 50

1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

Psalmus Asaph. Deus deorum Dominus locutus est: et vocavit terram, A solis ortu usque ad occasum:

2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

ex Sion species decoris eius.

3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

Deus manifeste veniet: Deus noster et non silebit. Ignis in conspectu eius exardescet: et in circuitu eius tempestas valida.

4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Advocavit caelum desursum: et terram discernere populum suum.

5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

Congregate illi sanctos eius: qui ordinant testamentum eius super sacrificia.

6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

Et annunciabunt caeli iustitiam eius: quoniam Deus iudex est.

7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

Audi populus meus, et loquar Israel, et testificabor tibi: Deus Deus tuus ego sum.

8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

Non in sacrificiis tuis arguam te: holocausta autem tua in conspectu meo sunt semper.

9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

Non accipiam de domo tua vitulos: neque de gregibus tuis hircos.

10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, iumenta in montibus et boves.

11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

Cognovi omnia volatilia caeli: et pulchritudo agri mecum est.

12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

Si esuriero, non dicam tibi: meus est enim orbis terrae, et plenitudo eius.

13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

Numquid manducabo carnes taurorum? aut sanguinem hircorum potabo?

14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

Immola Deo sacrificium laudis: et redde Altissimo vota tua.

15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

Et invoca me in die tribulationis: eruam te, et honorificabis me.

16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

Peccatori autem dixit Deus: Quare tu enarras iustitias meas, et assumis testamentum meum per os tuum?

17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

Tu vero odisti disciplinam: et proiecisti sermones meos retrorsum:

18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

Si videbas furem, currebas cum eo: et cum adulteris portionem tuam ponebas.

19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

Os tuum abundavit malitia: et lingua tua concinnabat dolos.

20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

Sedens adversus fratrem tuum loquebaris, et adversus filium matris tuae ponebas scandalum:

21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

haec fecisti, et tacui. Existimasti inique quod ero tui similis: arguam te, et statuam contra faciem tuam.

22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

Intelligite haec qui obliviscimini Deum: nequando rapiat, et non sit qui eripiat.

23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Sacrificium laudis honorificabit me: et illic iter, quo ostendam illi salutare Dei.