Psalmów 50

1 Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słońca aż do zachodu jego.

Ein Psalm Asaphs. Gott, der HERR, der Mächtige, redet und ruft der Welt vom Aufgang der Sonne bis zu ihrem Niedergang.

2 Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Aus Zion bricht an der schöne Glanz Gottes.

3 Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogień przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

Unser Gott kommt und schweigt nicht. Fressend Feuer geht vor ihm her und um ihn her ist ein großes Wetter.

4 Przyzwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądził lud swój.

Er ruft Himmel und Erde, daß er sein Volk richte:

5 Mówiąc: Zgromadźcie mi świętych moich, którzy ze mną uczynili przymierze przy ofierze.

“Versammelt mir meine Heiligen, die den Bund mit mir gemacht haben beim Opfer.”

6 Tedy niebiosa opowiedzą sprawiedliwość jego; albowiem sam Bóg jest sędzią. (Sela)

Und die Himmel werden seine Gerechtigkeit verkündigen; denn Gott ist Richter. (Sela)

7 Słuchaj, ludu mój! a będę mówił; słuchaj, Izraelu! a oświadczę się przed tobą: Jam Bóg, Bóg twój Jam jest.

“Höre, mein Volk, laß mich reden; Israel, laß mich unter dir zeugen: Ich, Gott, bin dein Gott.

8 Nie będę cię z ofiar twoich winił, ani całopalenia twego, które są zawsze przedemną.

Deines Opfers halber strafe ich dich nicht, sind doch deine Brandopfer immer vor mir.

9 Nie wezmę z domu twojego cielca, ani z okołu twego kozłów.

Ich will nicht von deinem Hause Farren nehmen noch Böcke aus deinen Ställen.

10 Albowiem mój jest wszelki zwierz leśny, i tysiące bydła po górach.

Denn alle Tiere im Walde sind mein und das Vieh auf den Bergen, da sie bei tausend gehen.

11 Znam wszystko ptastwo po górach, i zwierz polny jest przedemną.

Ich kenne alle Vögel auf den Bergen, und allerlei Tier auf dem Feld ist vor mir.

12 Będęli łaknął, nie rzekęć o to; bo mój jest okrąg ziemi, i napełnienie jego.

Wo mich hungerte, wollte ich dir nicht davon sagen; denn der Erdboden ist mein und alles, was darinnen ist.

13 Izali jadam mięso wołowe? albo pijam krew kozłową?

Meinst du, daß ich Ochsenfleisch essen wolle oder Bocksblut trinken?

14 Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

Opfere Gott Dank und bezahle dem Höchsten deine Gelübde

15 A wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty mię uwielbisz.

und rufe mich an in der Not, so will ich dich erretten, so sollst du mich preisen.”

16 Lecz niezbożnemu rzekł Bóg: Cóżci do tego, że opowiadasz ustawy moje, a bieżesz przymierze moje w usta twoje?

Aber zum Gottlosen spricht Gott: “Was verkündigst du meine Rechte und nimmst meinen Bund in deinen Mund,

17 Ponieważ masz w nienawiści karność, i zarzuciłeś słowa moje za się.

so du doch Zucht hassest und wirfst meine Worte hinter dich?

18 Widziszli złodzieja, bieżysz z nim, a z cudzołożnikami masz skład twój.

Wenn du einen Dieb siehst, so läufst du mit ihm und hast Gemeinschaft mit den Ehebrechern.

19 Usta twoje rozpuszczasz na złe, a język twój składa zdrady.

Deinen Mund lässest du Böses reden, und deine Zunge treibt Falschheit.

20 Zasiadłszy mówisz przeciwko bratu twemu, a lżysz syna matki twojej.

Du sitzest und redest wider deinen Bruder; deiner Mutter Sohn verleumdest du.

21 Toś czynił, a Jam milczał; dlategoś mniemał, żem ja tobie podobny, ale będę cię karał, i stawięć to przed oczy twoje.

Das tust du, und ich schweige; da meinst du, ich werde sein gleichwie du. Aber ich will dich strafen und will dir's unter Augen stellen.

22 Zrozumiejcież to wżdy teraz, którzy zapominacie Boga, bym was snać nie porwał, a nie będzie ktoby was wyrwał.

Merket doch das, die ihr Gottes vergesset, daß ich nicht einmal hinraffe und sei kein Retter da.

23 Kto mi ofiaruje chwałę, uczci mię; a temu, który naprawia drogę swą, ukażę zbawienie Boże.

Wer Dank opfert, der preiset mich; und da ist der Weg, daß ich ihm zeige das Heil Gottes.”