Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

Al maestro de coro. De los hijos de Coré. Maskil. Oímos, oh Dios, con nuestros oídos, nos contaron nuestros padres, los prodigios que hiciste en sus días, en los días antiguos.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Tú, con tu mano, expulsando pueblos gentiles, los plantaste a ellos; destruyendo naciones, a ellos los propagaste.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Pues no por su espada ocuparon la tierra, ni su brazo les dio la victoria; fue tu diestra y tu brazo, y la luz de tu rostro; porque Tú los amabas.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Tú eres mi Rey, mi Dios, Tú, el que dio la victoria a Jacob.

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Por Ti batimos a nuestros enemigos; y en nombre tuyo hollamos a los que se levantaron contra nosotros.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Porque no en mi arco puse mi confianza, ni me salvó mi espada,

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

sino que Tú nos has salvado de nuestros adversarios, y has confundido a los que nos odian.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

En Dios nos gloriábamos cada día, y continuamente celebrábamos tu Nombre.

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Pero ahora Tú nos has repelido y humillado; ya no sales, oh Dios, con nuestros ejércitos.

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Nos hiciste ceder ante nuestros enemigos, y los que nos odian nos han saqueado como han querido.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Nos entregaste como ovejas destinadas al matadero, y nos desparramaste entre los gentiles.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Vendiste a tu pueblo sin precio, y no sacaste gran provecho de esa venta.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Nos hiciste el escarnio de nuestros vecinos, la irrisión y el ludibrio de los que nos rodean.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Nos convertiste en fábula de los gentiles, y recibimos de los pueblos meneos de cabeza.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Todo el día tengo ante los ojos mi ignominia, y la confusión cubre mi rostro,

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

a los gritos del que me insulta y envilece, a la vista del enemigo, ávido de venganza.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Todo esto ha venido sobre nosotros, mas no nos hemos olvidado de Ti, ni hemos quebrantado el pacto hecho contigo.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

No volvió atrás nuestro corazón, ni nuestro paso se apartó de tu camino,

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

cuando nos aplastaste en un lugar de chacales y nos cubriste con sombras de muerte.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Si nos hubiéramos olvidado del nombre de nuestro Dios, extendiendo nuestras manos a un Dios extraño,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

¿no lo habría averiguado Dios, Él, que conoce los secretos del corazón?

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Mas por tu causa somos ahora carneados cada día, tenidos como ovejas de matadero.

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Despierta, Señor. ¿Por qué duermes? Levántate; no nos deseches para siempre.

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

¿Por qué ocultas tu rostro? ¿Te olvidas de nuestra miseria y de nuestra opresión?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Agobiada hasta el polvo está nuestra alma, y nuestro cuerpo pegado a la tierra.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

¡Levántate en nuestro auxilio, líbranos por tu piedad!