Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

S svojimi ušesi smo slišali, oh Bog, naši očetje so nam povedali, kakšno delo si storil v njihovih dneh, v davnih časih.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Kako si s svojo roko napodil pogane in naselil njih; kako si prizadel ljudstvo in jih pregnal.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Kajti dežele niso prejeli v posest s svojim lastnim mečem niti jih ni rešil njihov lastni laket, temveč tvoja desnica in tvoj laket in svetloba tvojega obličja, ker imaš do njih naklonjenost.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Ti si moj Kralj, oh Bog, zapovej osvoboditve za Jakoba.

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

S teboj bomo podrli svoje sovražnike. S tvojim imenom bomo pomendrali te, ki se dvigujejo zoper nas.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Kajti ne bom zaupal v svoj lok niti me ne bo rešil moj meč.

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

Toda ti si nas rešil pred našimi sovražniki in osramotil tiste, ki so nas sovražili.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

Z Bogom se bahamo ves dan in tvoje ime hvalimo na veke. (Sela)

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Toda ti si nas zavrgel in nas izročil v sramoto, in z našimi vojskami ne greš naprej.

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Delaš nas, da se pred sovražnikom obračamo nazaj, in tisti, ki nas sovražijo, plenijo zase.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Izročil si nas kakor ovce, določene za hrano in razkropil si nas med pogane.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Zastonj prodajaš svoje ljudstvo in svojega bogastva ne povečuješ z njihovo ceno.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Delaš nas [za] grajo našim sosedom, norčevanje in posmeh tem, ki so okoli nas.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Delaš nas [za] tarčo posmeha med pogani, zmajevanje z glavo med ljudstvom.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Moja zmedenost je nenehno pred menoj in pokrila me je sramota mojega obraza

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

zaradi glasu tistega, ki me graja in preklinja zaradi sovražnika in maščevalca.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Vse to je prišlo nad nas, vendar te nismo pozabili niti s tvojo zavezo nismo ravnali napačno.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Naše srce se ni obrnilo niti se naši koraki niso nagnili s tvoje poti,

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

čeprav si nas boleče zlomil na kraju zmajev in nas pokril s smrtno senco.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Če smo pozabili ime svojega Boga ali iztegnili roke k tujemu bogu,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

mar Bog tega ne bo razpoznal? Kajti on pozna skrivnosti srca.

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Da, zaradi tebe smo pobijani ves dan, imajo nas kakor ovce za zakol.

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Zbudi se, zakaj spiš, oh Gospod? Vstani, ne zavrzi nas za vedno.

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Zakaj skrivaš svoj obraz in pozabljaš našo stisko in naše zatiranje?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Kajti naša duša je sklonjena v prah, naš trebuh se lepi na zemljo.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Vstani za našo pomoč in nas odkupi zaradi svojih usmiljenj.