Psalmów 44
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
Ó Deus, nós ouvimos com os nossos ouvidos, e nossos paes nos teem contado a obra que fizeste em seus dias, nos tempos da antiguidade.
2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Como expelliste as nações com a tua mão e os plantaste a elles: como affligiste os povos e os derribaste.
3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
Pois não conquistaram a terra pela sua espada, nem o seu braço os salvou, mas a tua dextra e o teu braço, e a luz da tua face, porquanto te agradaste d'elles.
4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Tu és o meu Rei, ó Deus: ordena salvações para Jacob.
5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
Por ti escornearemos os nossos inimigos: pelo teu nome pizaremos os que se levantam contra nós:
6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
Pois eu não confiarei no meu arco, nem a minha espada me salvará.
7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
Mas tu nos salvaste dos nossos inimigos, e confundiste os que nos aborreciam.
8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
Em Deus nos gloriamos todo o dia, e louvamos o teu nome eternamente (Selah)
9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
Mas agora tu nos rejeitaste e nos confundiste, e não saes com os nossos exercitos.
10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Faze-nos retirar do inimigo, e aquelles que nos odeiam nos saqueiam para si.
11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Tu nos entregaste como ovelhas para comer, e nos espalhaste entre as nações.
12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Tu vendes por nada o teu povo, e não augmentas a tua riqueza com o seu preço.
13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Tu nos pões por opprobrio aos nossos visinhos, por escarneo e zombaria de aquelles que estão á roda de nós.
14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Tu nos pões por proverbio entre as nações, por movimento de cabeça entre os povos.
15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
A minha confusão está constantemente diante de mim, e a vergonha do meu rosto me cobre:
16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
Á voz d'aquelle que affronta e blasphema, por causa do inimigo e do vingador.
17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
Tudo isto nos sobreveiu: comtudo não nos esquecemos de ti, nem nos houvemos falsamente contra o teu concerto.
18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
O nosso coração não voltou atraz, nem os nossos passos se desviaram das tuas veredas;
19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
Ainda que nos quebrantaste n'um logar de dragões, e nos cobriste com a sombra da morte.
20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
Se nós esquecemos o nome do nosso Deus, e estendemos as nossas mãos para um deus estranho,
21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Porventura não esquadrinhará Deus isso? pois elle sabe os segredos do coração.
22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Sim, por amor de ti, somos mortos todo o dia: somos tidos na conta de ovelhas para o matadouro.
23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Desperta, porque dormes, Senhor? acorda, não nos rejeites para sempre.
24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Porque escondes a tua face, e te esqueces da nossa miseria e da nossa oppressão?
25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
Pois a nossa alma está abatida até ao pó; o nosso ventre se apega á terra.
26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Levanta-te em nosso auxilio, e resgata-nos por amor das tuas misericordias.
