Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

Til songmeisteren; av Korahs born; ein salme til lærdom. Gud, me hev høyrt med våre øyro, våre feder hev fortalt oss den gjerning du gjorde i deira dagar, i forne dagar.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Du dreiv ut heidningarne med di hand, men deim planta du; du øydelagde folkeslag, men deim breidde du ut.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

For ikkje med sitt sverd vann dei landet, og deira arm gav deim ikkje siger, men di høgre hand og din arm og ditt andlits ljos; for du hadde hugnad i deim.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Du, Gud, er min konge; byd at Jakob skal verta frelst!

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Ved deg skal me støyta ned våre fiendar, ved ditt namn skal me treda under føter deim som reiser seg imot oss.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

For min boge lit eg ikkje på, og mitt sverd gjev meg ikkje siger.

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

Men du gjev oss siger yver våre fiendar, og deim som hatar oss, gjer du til skammar.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

Av Gud rosar me oss all dagen og lovar ditt namn til æveleg tid. (Sela)

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Og endå hev du støytt oss burt og gjort oss til skam, og du dreg ikkje ut med våre herar.

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Du let oss vika attende for fienden, og dei som hatar oss, fær seg herfang.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Du gjev oss burt som sauer til å eta upp, og spreider oss ikring millom heidningarne.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Du sel ditt folk for ingen ting, og ikkje set du høg pris på deim.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Du gjer oss til hæding for våre grannar, til spott og spe for deim som bur ikring oss.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Du gjer oss til eit ordtøke millom heidningarne; dei rister på hovudet åt oss millom folki.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Heile dagen stend mi skam for mine augo, og blygsl breider seg yver mitt andlit,

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

ved røysti av spottaren og hædaren, ved syni av fienden og den hemngiruge.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Alt dette er kome yver oss, endå me ikkje hev gløymt deg og ikkje svike di pakt.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Vårt hjarta veik ikkje frå deg, og våre stig sveiv ikkje ut av din veg,

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

at du skulde slå oss sund der sjakalar bur, og breida oss ned i daudeskugge.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Hadde me gløymt vår Guds namn og rett våre hender ut til ein framand gud,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

skulde Gud då ikkje ransaka det? for han kjenner hjartans løyndomar.

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Men for di skuld vert me drepne all dagen, me er rekna som slagtesauer.

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Vakna upp! Kvi søv du, Herre? Vakna då, støyt ikkje burt for alltid!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Kvi løyner du di åsyn, gløymer vår armodsdom og vår trengsla?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

For vår sjæl er nedbøygd i moldi, vår likam nedtrykt til jordi.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Statt upp til hjelp for oss, og løys oss ut for din nåde skuld!