Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

[Psalm lun Tulik natul Korah] O God, kut tuh lohng ke insresr sifacna Ma mwet matu lasr elos fahk nu sesr Ke orekma yohk su kom oru nu selos in pacl lalos Ke pacl loeloes somla:

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Ke kom sifacna lusla mwet koluk liki facl selos Ac oakiya mwet lom in acn selos; Ac ke kom kai pac mutunfacl saya Ac oru tuh mutunfacl lom in kapkapak.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Mwet lom elos tia sruokya acn inge ke cutlass natulos, Elos tia kutangla ke ku lalos sifacna, A ke ku lulap lom, Ac ke kom welulos. Ma inge akkalemye lah kom lungse elos.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Kom tokosra luk ac God luk; Kom sang kutangla nu sin mwet lom,

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Ac ke ku lom kut kutangla mwet lokoalok lasr.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Nga tia lulalfongi ke mwe pisr nutik Ku ke cutlass nutik in moliyula.

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

A kom pa molikutla liki mwet lokoalok lasr Ac kutangulosla su srungakut.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

Kut ac fah kaksakin kom pacl e nukewa Ac sot kulo nu sum nwe tok ma pahtpat.

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Tuh pa inge kom siskutla ac lela tuh in kutangyukla kut; Kom tia sifil wi mwet mweun lasr fahsr nu ke mweun.

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Kom tuh oru kut kaingkin mwet lokoalok lasr, Na elos eisla ma lasr tuh in ma lalos.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Ac kom lela tuh in anwuki kut oana sheep; Kom akfahsryekutelik in facl sin mwetsac.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Kom kukakunla mwet lom ke moul na srik Oana elos in ma na pilasr.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Ke mwet tulan lasr liye ma kom oru nu sesr inge, Elos aksruksrukye kut ac isrun kut.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Kom orekut in mwe tafunkas inmasrlon mutanfahl uh; Ac mwet uh usruk sifalos kacsr in aksruksrukye kut.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Akpusiselyeyuk nga pacl nukewa; Ac arulana yohk mwekin luk

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

Ke nga lohng pusren aksruksruk ac kas in akkoluk Lun mwet lokoalok luk, su srungayu.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Ma inge nukewa sikyak nu sesr Kut finne tiana mulkinkomla Ku kunausla wulela su kom oakiya inmasrlosr ac kom.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Kut tiana pilesrekomla; Kut tiana seakos ma sap lom.

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

Ne ouinge kom filikuti inmasrlon kosro lemnak; Ac kom siskutla in nien lohsr matoltol.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Kut funu tui ac tila alu nu sin God lasr A kut alu nu sin god saya,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

Kom lukun konauk tari, Mweyen kom etu na pwaye nunak lukma lasr.

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Tuh ke sripom, kutu sesr anwuki len nukewa; Orek kut oana sheep su kokola nu ke misa.

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

O Leum, ngutalik! Efu kom ku motul? Tukakek! Nikmet siskutla nwe tok!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Efu kom ku wikla liki kut? Nikmet mulkunla keok ac ongoiya lasr!

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Kut itungyuki nu fin fohk uh; Kut kutangyukla oan infohk uh.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Fahsru ac kasrekut! Molikutla ke lungse kawil lom!