Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

Eine Unterweisung der Kinder Korah, vorzusingen. Gott, wir haben's mit unsern Ohren gehört, unsre Väter haben's uns erzählt, was du getan hast zu ihren Zeiten vor alters.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Du hast mit deiner Hand die Heiden vertrieben, aber sie hast du eingesetzt; du hast die Völker verderbt, aber sie hast du ausgebreitet.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Denn sie haben das Land nicht eingenommen durch ihr Schwert, und ihr Arm half ihnen nicht, sondern deine Rechte, dein Arm und das Licht deines Angesichts; denn du hattest Wohlgefallen an ihnen.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Du, Gott, bist mein König, der du Jakob Hilfe verheißest.

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Durch dich wollen wir unsre Feinde zerstoßen; in deinem Namen wollen wir untertreten, die sich wider uns setzen.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Denn ich verlasse mich nicht auf meinen Bogen, und mein Schwert kann mir nicht helfen;

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

sondern du hilfst uns von unsern Feinden und machst zu Schanden, die uns hassen.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

Wir wollen täglich rühmen von Gott und deinem Namen danken ewiglich. (Sela)

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Warum verstößest du uns denn nun und lässest uns zu Schanden werden und ziehst nicht aus unter unserm Heer?

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Du lässest uns fliehen vor unserm Feind, daß uns berauben, die uns hassen.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Du lässest uns auffressen wie Schafe und zerstreuest uns unter die Heiden.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Du verkaufst dein Volk umsonst und nimmst nichts dafür.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Du machst uns zur Schmach unsern Nachbarn, zum Spott und Hohn denen, die um uns her sind.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Du machst uns zum Beispiel unter den Heiden und daß die Völker das Haupt über uns schütteln.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Täglich ist meine Schmach vor mir, und mein Antlitz ist voller Scham,

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

daß ich die Schänder und Lästerer hören und die Feinde und Rachgierigen sehen muß.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Dies alles ist über uns gekommen; und wir haben doch dein nicht vergessen noch untreu in deinem Bund gehandelt.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Unser Herz ist nicht abgefallen noch unser Gang gewichen von deinem Weg,

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

daß du uns so zerschlägst am Ort der Schakale und bedeckst uns mit Finsternis.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Wenn wir des Namens unsers Gottes vergessen hätten und unsre Hände aufgehoben zum fremden Gott,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

würde das Gott nicht finden? Er kennt ja unsers Herzens Grund.

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Denn wir werden ja um deinetwillen täglich erwürgt und sind geachtet wie Schlachtschafe.

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Erwecke dich, Herr! Warum schläfst Du? Wache auf und verstoße uns nicht so gar!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Warum verbirgst du dein Antlitz, vergissest unsers Elends und unsrer Drangsal?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Denn unsre Seele ist gebeugt zur Erde; unser Leib klebt am Erdboden.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Mache dich auf, hilf uns und erlöse uns um deiner Güte willen!