Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

Au maître-chantre. — Hymne des enfants de Coré. Dieu, nous avons entendu de nos oreilles, Nos pères nous ont raconté L'oeuvre que tu as faite de leur temps, Aux jours d'autrefois.

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

De ta main tu les as établis, en dépossédant les nations; Tu as détruit des peuples pour leur faire une place.

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

Car ce n'est pas leur épée qui leur a conquis le pays; Ce n'est pas leur bras qui les a sauvés: C'est ta main droite, c'est ton bras, C'est la lumière de ta face. Parce que tu leur étais favorable!

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Dieu, toi qui es mon roi. Donne à Jacob la victoire!

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Par toi nous repousserons nos ennemis; En ton nom nous écraserons nos adversaires.

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

Car ce n'est pas en mon arc que je mets ma confiance; Ce n'est pas mon épée qui me sauvera.

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

C'est toi qui nous as délivrés de nos oppresseurs. Et qui as couvert de honte nos ennemis.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

C'est en Dieu que nous nous glorifions chaque jour; Nous célébrerons son nom éternellement. (Pause)

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Cependant, tu nous as rejetés et couverts d'opprobre, Et tu ne sors plus avec nos armées.

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

Tu nous fais reculer devant l'oppresseur. Et nos ennemis se partagent nos dépouilles.

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

Tu nous livres comme des brebis à dévorer; Tu nous as dispersés parmi les nations.

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

Tu vends ton peuple pour rien. Et tu le mets à vil prix.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Tu fais de nous un objet d'opprobre pour nos voisins; Nous sommes la risée, le jouet de ceux qui nous entourent.

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

Oui, tu fais de nous la fable des nations; En nous voyant, les peuples hochent la tête.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

La honte m'accable tous les jours, Et la confusion couvre mon visage,

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

A la voix de celui qui m'insulte et m'outrage, Sous les regards de mon ennemi, De celui qui s'acharne à ma perte.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Tous ces malheurs nous sont arrivés. Cependant nous ne t'avions pas oublié. Nous n'avions pas violé ton alliance.

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Notre coeur ne s'était pas détourné de toi; Nos pas ne s'étaient point écartés de ton sentier.

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

Et pourtant, tu nous as refoulés parmi les chacals; Tu nous as couverts de l'ombre de la mort.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Si nous eussions oublié le nom de notre Dieu, Si nous eussions étendu nos mains vers un Dieu étranger,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

Dieu n'en serait-il pas informé, Lui qui connaît les secrets du coeur?

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

Mais c'est à cause de toi Que nous sommes sans cesse livrés à la mort. Et traités comme des brebis destinées à la boucherie!

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Réveille-toi! Pourquoi dors-tu, Seigneur? Lève-toi, ne nous rejette pas pour toujours!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Pourquoi caches-tu ta face? Pourquoi oublies-tu notre misère et notre détresse?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Car notre âme est abattue dans la poussière; Notre corps reste attaché à la terre.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Lève-toi, viens à notre aide, Et délivre-nous, à cause de ta bonté!