Psalmów 44
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
To the Overseer. — By sons of Korah. An Instruction. O God, with our ears we have heard, Our fathers have recounted to us, The work Thou didst work in their days, In the days of old.
2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Thou, [with] Thy hand, nations hast dispossessed. And Thou dost plant them. Thou afflictest peoples, and sendest them away.
3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
For, not by their sword Possessed they the land, And their arm gave not salvation to them, But Thy right hand, and Thine arm, And the light of Thy countenance, Because Thou hadst accepted them.
4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Thou [art] He, my king, O God, Command the deliverances of Jacob.
5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
By Thee our adversaries we do push, By Thy name tread down our withstanders,
6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
For, not in my bow do I trust, And my sword doth not save me.
7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
For Thou hast saved us from our adversaries, And those hating us Thou hast put to shame.
8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
In God we have boasted all the day, And Thy name to the age we thank. (Selah)
9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
In anger Thou hast cast off and causest us to blush, And goest not forth with our hosts.
10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Thou causest us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Thou makest us food like sheep, And among nations Thou hast scattered us.
12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Thou sellest Thy people — without wealth, And hast not become great by their price.
13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Thou makest us a reproach to our neighbours, A scorn and a reproach to our surrounders.
14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Thou makest us a simile among nations, A shaking of the head among peoples.
15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face hath covered me.
16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
All this met us, and we did not forget Thee, Nor have we dealt falsely in Thy covenant.
18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
We turn not backward our heart, Nor turn aside doth our step from Thy path.
19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
But Thou hast smitten us in a place of dragons, And dost cover us over with death-shade.
20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
If we have forgotten the name of our God, And spread our hands to a strange God,
21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Doth not God search out this? For He knoweth the secrets of the heart.
22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Surely, for Thy sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Stir up — why dost Thou sleep, O Lord? Awake, cast us not off for ever.
24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Why Thy face hidest Thou? Thou forgettest our afflictions and our oppression,
25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
For bowed to the dust hath our soul, Cleaved to the earth hath our belly.
26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Arise, a help to us, And ransom us for thy kindness' sake.
