Psalmów 44
1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.
For the Chief Musician. [A Psalm] of the sons of Korah. Maschil. We have heard with our ears, O God, Our fathers have told us, What work thou didst in their days, In the days of old.
2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.
Thou didst drive out the nations with thy hand; But them thou didst plant: Thou didst afflict the peoples; But them thou didst spread abroad.
3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.
For they gat not the land in possession by their own sword, Neither did their own arm save them; But thy right hand, and thine arm, and the light of thy countenance, Because thou wast favorable unto them.
4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.
Thou art my King, O God: Command deliverance for Jacob.
5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.
Through thee will we push down our adversaries: Through thy name will we tread them under that rise up against us.
6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;
For I will not trust in my bow, Neither shall my sword save me.
7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.
But thou hast saved us from our adversaries, And hast put them to shame that hate us.
8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)
In God have we made our boast all the day long, And we will give thanks unto thy name for ever. (Selah)
9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.
But now thou hast cast [us] off, and brought us to dishonor, And goest not forth with our hosts.
10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.
Thou makest us to turn back from the adversary; And they that hate us take spoil for themselves.
11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.
Thou hast made us like sheep [appointed] for food, And hast scattered us among the nations.
12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.
Thou sellest thy people for nought, And hast not increased [thy wealth] by their price.
13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.
Thou makest us a reproach to our neighbors, A scoffing and a derision to them that are round about us.
14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.
Thou makest us a byword among the nations, A shaking of the head among the peoples.
15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.
All the day long is my dishonor before me, And the shame of my face hath covered me,
16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.
For the voice of him that reproacheth and blasphemeth, By reason of the enemy and the avenger.
17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.
All this is come upon us; yet have we not forgotten thee, Neither have we dealt falsely in thy covenant.
18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,
Our heart is not turned back, Neither have our steps declined from thy way,
19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.
That thou hast sore broken us in the place of jackals, And covered us with the shadow of death.
20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,
If we have forgotten the name of our God, Or spread forth our hands to a strange god;
21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.
Will not God search this out? For he knoweth the secrets of the heart.
22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.
Yea, for thy sake are we killed all the day long; We are accounted as sheep for the slaughter.
23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.
Awake, why sleepest thou, O Lord? Arise, cast [us] not off for ever.
24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?
Wherefore hidest thou thy face, And forgettest our affliction and our oppression?
25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.
For our soul is bowed down to the dust: Our body cleaveth unto the earth.
26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.
Rise up for our help, And redeem us for thy lovingkindness’ sake.
