Psalmów 44

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego psalm nauczający. Boże! uszami naszemi słyszeliśmy; ojcowie nasi powiadali nam o sprawach, któreś czynił za dni ich, za dni starodawnych.

(Til sangmesteren. Af Koras sønner. En maskil.) Gud, vi har hørt det med egne ører, vore Fædre har fortalt os derom; du øved en Dåd i deres Dage, i Fortids Dage med din Hånd;

2 Tyś ręką swą wypędził pogan, a onycheś wszczepił; wytraciłeś narody, a onycheś rozkrzewił.

Folk drev du bort, men plantede hine, Folkeslag knuste du, men dem lod du brede sig;

3 Bo nie przez miecz swój posiedli ziemię, i ramię ich nie wybawiło ich, ale prawica twoja i ramię twoje, a światłość oblicza twego, przeto, żeś ich upodobał sobie.

thi de fik ej Landet i Eje med Sværdet, det var ej deres Arm, der gav dem Sejr, men det var din højre, din Arm og dit Ansigts Lys, thi du havde dem kær.

4 Tyś sam król mój, o Boże! sprawże wielkie wybawienie Jakóbowi.

Du, du er min Konge, min Gud, som sender Jakob Sejr.

5 Przez cię nieprzyjaciół naszych porażaliśmy; w imieniu twojem deptaliśmy powstawających przeciwko nam.

Ved dig nedstøder vi Fjenden, Modstanderne træder vi ned i dit Navn;

6 Bom w łuku moim nie ufał, ani miecz mój obronił mię;

thi ej på min Bue stoler jeg, mit Sværd kan ikke give mig Sejr;

7 Aleś nas ty wybawiał od nieprzyjaciół naszych, a nienawidzących nas zawstydzałeś.

men du gav os Sejr over Fjenden, du lod vore Avindsmænd blive til Skamme.

8 Przetoż chlubimy się w tobie, Boże! na każdy dzień, a imię twoje na wieki wysławiamy. (Sela)

Vi roser os altid af Gud, dit Navn vil vi love for evigt. (Sela)

9 Ale teraz odrzuciłeś i zawstydziłeś nas, a nie wychodzisz z wojskami naszemi.

Dog har du forstødt os, gjort os til Spot, du drager ej med vore Hære;

10 Sprawiłeś, żeśmy tył podali nieprzyjacielowi, a ci, którzy nas mają w nienawiści, rozchwycili między się dobra nasze.

du lader os vige for Fjenden, vore Avindsmænd tager sig Bytte;

11 Podałeś nas jako owce na żer, a między pogan rozproszyłeś nas.

du har givet os hen som Slagtekvæg, og strøet os ud mellem Folkene,

12 Sprzedałeś lud twój za nic, a nie podniosłeś ceny ich.

dit Folk har du solgt til Spotpris, vandt ikke Rigdom ved Salget.

13 Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym, na szyderstwo i na pośmiech tym, którzy są około nas.

Til Hån for Naboer gør du os, til Spot og Spe for Grander,

14 Wystawiłeś nas na przypowieść między poganami, tak, że nad nami narody głową kiwają.

du gør os til Mundheld blandt Folkene, lader Folkeslagene ryste på Hovedet ad os.

15 Na każdy dzień wstyd mój jest przedemną, a hańba twarzy mojej okrywa mię.

Min Skændsel er mig altid i Tanke, og Skam bedækker mit Åsyn

16 Dla głosu tego, który mię sromoci i potwarza, dla nieprzyjaciela, i tego, który się mści.

for spottende, hånende Tale, for Fjendens og den hævngerriges Blikke.

17 To wszystko przyszło na nas; a wżdyśmy cię nie zapomnieli, aniśmy wzruszyli przymierza twego.

Alt det kom over os, skønt vi glemte dig ikke, sveg ikke heller din Pagt!

18 Nie cofnęło się nazad serce nasze, ani się uchyliły kroki nasze od ścieżki twojej,

Vort Hjerte veg ikke fra dig, vore Skridt forlod ej din Vej.

19 Chociażeś nas był potarł, wrzuciwszy nas na miejsce smoków, i okryłeś nas cieniem śmierci.

Dog knuste du os, hvor Sjakalerne bor, og indhylled os i Mørke.

20 Byśmyć byli zapomnieli imienia Boga naszego, a podnieśli ręce nasze do Boga cudzego,

Havde vi glemt vor Guds Navn, bredt Hænderne ud mod en fremmed Gud,

21 Iazliby się był Bóg o tem nie pytał? gdyż on wie skrytości serca.

vilde Gud ej opspore det? Han kender jo Hjerternes Løn dom

22 Aleć nas dla ciebie zabijają na każdy dzień; poczytają nas jako owce na rzeź zgotowane.

nej, for din Skyld dræbes vi Dagen lang og regnes som Slagtekvæg!

23 Ocuć się; przeczże śpisz, Panie! Przebudź się, nie odrzucaj nas na wieki.

Vågn op, hvi sover du, Herre? Bliv vågen, forstød ej for stedse!

24 Przeczże oblicze twoje ukrywasz, a zapominasz utrapienia naszego i ucisku naszego?

Hvorfor vil du skjule dit Åsyn, glemme vor Nød og Trængsel?

25 Albowiem potłoczona jest aż do prochu dusza nasza, a przylgnął do ziemi żywot nasz.

Thi vor Sjæl ligger bøjet i Støvet, vort Legeme klæber ved Jorden.

26 Powstańże na ratunek nasz, a odkup nas dla miłosierdzia twego.

Stå op og kom os til Hjælp, forløs os for din Miskundheds Skyld!