Psalmów 42

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń ćwicząca. Jako jeleń krzyczy do strumieni wód, tak dusza moja woła do ciebie, o Boże!

Para o músico chefe. Uma contemplação dos filhos de Corá. Como as calças de veado para os riachos de água, por isso, minha alma se calça atrás de você, Deus.

2 Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego, mówiąc: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?

Minha alma tem sede de Deus, do Deus vivo. Quando eu devo comparecer diante de Deus?

3 Łzy moje są mi miasto chleba we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?

Minhas lágrimas têm sido minha comida dia e noite, enquanto eles me perguntam continuamente: “Onde está seu Deus?”

4 Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.

Estas coisas eu me lembro, e derramar minha alma dentro de mim, como eu costumava ir com a multidão, e os levava à casa de Deus, com a voz da alegria e do louvor, uma multidão guardando um dia santo.

5 Przeczże się smucisz, duszo moja! a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał za wielkie wybawienie twarzy jego.

Por que você está em desespero, minha alma? Por que você está perturbado dentro de mim? Esperança em Deus! Pois eu ainda o louvarei pela ajuda salvadora de sua presença.

6 Boże mój! dusza moja tęskni sobie we mnie; przetoż na cię wspominam w ziemi Jordańskiej i Hermońskiej, na górze Mizar.

Meu Deus, minha alma está em desespero dentro de mim. Portanto, eu me lembro de vocês da terra do Jordão, as alturas do Hermon, desde a colina Mizar.

7 Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły.

Deep chama a fundo ao ruído de suas cachoeiras. Todas as suas ondas e seus billows me varreram.

8 Wszakże we dnie udzieli mi Pan miłosierdzia swego, a w nocy piosnka jego będzie ze mną, i modlitwa do Boga żywota mego.

Yahweh comandará sua amorosa gentileza durante o dia. Na noite, sua canção estará comigo: uma oração ao Deus da minha vida.

9 Rzekę Bogu, skale mojej: Przeczżeś mię zapomniał? I czemu smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?

Vou perguntar a Deus, minha rocha: “Por que você se esqueceu de mim? Por que eu vou de luto por causa da opressão do inimigo”?

10 Jest jako rana w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie na każdy dzień: Kędy jest Bóg twój?

Como com uma espada nos meus ossos, meus adversários me reprovam, enquanto eles me perguntam continuamente: “Onde está seu Deus?”

11 Przeczże się smucisz, duszo moja? a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.

Why você está em desespero, minha alma? Por que você está perturbado dentro de mim? Esperança em Deus! Pois eu ainda o louvarei, a ajuda salvadora do meu semblante, e do meu Deus.