Psalmów 42

1 Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego pieśń ćwicząca. Jako jeleń krzyczy do strumieni wód, tak dusza moja woła do ciebie, o Boże!

DUEN tia amen inong iong pil, iduen ngen i kin inong iong komui o Kot.

2 Pragnie dusza moja do Boga, do Boga żywego, mówiąc: Kiedyż przyjdę, a okażę się przed obliczem Bożem?

Ngen i inong iong Kot, ong Kot ieias. Iad i pan lel wasa o, me i pan ariri silang en Kot.

3 Łzy moje są mi miasto chleba we dnie i w nocy, gdy mi mówią co dzień: Kędyż jest Bóg twój?

Pil en mas ai, iei kan ai manga ni ran o ni pong, pwe irail kin indang ia ran karos: Ia om Kot?

4 Na to wspominając wylewam sam sobie duszę moję, żem bywał w poczcie innych, i chadzałem z nimi do domu Bożego, z wesołym głosem, i z chwałą, w mnóstwie weselących się.

Ma i madamadaua duen mepukat, i ap wudokila audepan mongiong i ong pein ngai, pwe i inong iong iang pokon o kokodalang tanpas en Kot, o i men iang pokon, me kin wiada a ran, pereperen o kapikapinga.

5 Przeczże się smucisz, duszo moja! a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał za wielkie wybawienie twarzy jego.

Ngen i, da me koe insensuedeki o sota moleileiki? Auiaui Kot! I pan purong kapinga i. Pwe a kotin sauasa kin ia silang i.

6 Boże mój! dusza moja tęskni sobie we mnie; przetoż na cię wspominam w ziemi Jordańskiej i Hermońskiej, na górze Mizar.

Ai Kot, ngen i me insensued; i ap madamadaua duen komui nan sap en kailan Iordan o Ermonin, pon dol Misar.

7 Przepaść przepaści przyzywa, na szum upustów twoich: wszystkie powodzi twoje i nawałności twoje na mię się zwaliły.

Sapwilim omui pil akan ngiringirsok, pil laud akan ngiringirsok; sapwilim omui iluk kan karos kadupal ia di.

8 Wszakże we dnie udzieli mi Pan miłosierdzia swego, a w nocy piosnka jego będzie ze mną, i modlitwa do Boga żywota mego.

Ieowa kotin inaukidar a kalangan ni ran, a ni pong i kin kauli ong i, o i kapakap ong Kot en maur i.

9 Rzekę Bogu, skale mojej: Przeczżeś mię zapomniał? I czemu smutno chodzę dla uciśnienia od nieprzyjaciela?

I kin indang Kot ai paip: Da me kom kotin likidmalie kin ia la? Da me i en weweideki ni insensued pweki ai imwintiti kelail ong ia?

10 Jest jako rana w kościach moich, gdy mi urągają nieprzyjaciele moi, mówiąc do mnie na każdy dzień: Kędy jest Bóg twój?

Likamata kokon ai kan mut pasanger, ni ai imwintiti lalaue ia. Pwe re kin indang ia ran karos: Ia om Kot?

11 Przeczże się smucisz, duszo moja? a przecz sobą trwożysz we mnie? Czekaj na Boga; albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.

Ngen i, da me koe insensuedeki o sota moleileiki? Auiaui Kot! Pwe i pan danke i, pwe i sauas pan mas ai o ai Kot.