Psalmów 39

1 Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy. Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem swym; włożę munsztuk w usta moje, póki niepobożny będzie przedemną.

For the leader; for Jeduthun. A psalm of David. I vowed to watch my words, and sin not with my tongue, but to put on my mouth a muzzle, while the wicked were in my presence.

2 Zaniemiałem milcząc; zamilknąłem i w dobrej sprawie; ale boleść moja bardziej się wzmagała.

I was silent and dumb, speechless: but my pain was stirred up.

3 Rozpaliło się serce moje we wnętrznościach moich; w rozmyślaniu mojem rozżarzył się ogień, ażem tak rzekł językiem swoim:

My heart grew hot within me; as I mused, the fire was kindled, till at last the words came to my tongue.

4 Daj mi poznać, Panie! dokończenie moje, i wymiar dni moich jaki jest, abym wiedział, jak długo trwać będę.

“Teach me, O Lord, my end, and the sum of my days what it is. Let me know how transient I am.

5 Otoś na dłoni wymierzył dni moje, a wiek mój jest jako nic przed tobą; zaprawdę szczerą marnością jest wszelki człowiek, choć najduższy. (Sela)

See! My days you have made but a span, and my life is as nothing before you. It is but as a breath that everyone stands: (Selah)

6 Zaprawdę pomija człowiek jako cień; zaprawdę próżno się kłopocze, zgromadza, a nie wie, kto to pobierze.

it is but in mere semblance we walk to and fro, and all our noise is for nothing. We heap up, and know not who will gather.”

7 A teraz na cóż oczekuję, Panie? Tyś jest sam oczekiwaniem mojem.

And now, what wait I for, Lord? My hope is in you.

8 Przetoż od wszystkich przestępstw moich wybaw mię; na pośmiech głupiemu nie dawaj mię.

From all my transgressions deliver me; make me not the scorn of the fool.

9 Zaniemiałem, i nie otworzyłem ust moich, przeto, żeś to ty uczynił.

I am dumb, never opening my mouth, for this is your own doing.

10 Odejmij odemnie karanie twoje; bom od smagania ręki twojej ustał.

Remove your stroke from off me: by the might of your hand I am spent.

11 Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. (Sela)

When you rebuke someone to punish their sins, you consume, like a moth, what they treasures. Everyone is only a breath. (Selah)

12 Wysłuchajże modlitwę moję, Panie! a wołanie moje przyjmij w uszy swoje, nie milcz na łzy moje; bomci ja przychodniem u ciebie, i komornikiem, jako wszyscy ojcowie moi.

Hear my prayer, O Lord; attend to my cry for help. Hold not your peace at my tears. For I am but a guest of yours, a stranger visiting, like all my ancestors.

13 Sfolguj mi, abym się posilił, pierwej niżeli odejdę, a nie będzie mię.

Look away from me, let me smile again, before I die and am gone.