Psalmów 38
1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
