Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Ein Psalm von David, bei Darbringung des Duftopfers. HERR, nicht in deinem Zorne strafe mich,

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Denn deine Pfeile sind in mich eingedrungen, und deine Hand liegt schwer auf mir:

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

nichts ist gesund an meinem Leib ob deinem Zürnen, nichts heil an meinen Gliedern ob meiner Sünde.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Denn meine Missetaten schlagen mir über dem Haupt zusammen; wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer geworden.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Es faulen, es eitern meine Wunden infolge meiner Torheit.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Ich bin gekrümmt, tief niedergebeugt; den ganzen Tag geh’ ich trauernd einher;

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

denn meine Lenden sind voll von Entzündung, und nichts ist unversehrt an meinem Leibe.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Erschöpft bin ich und ganz zerschlagen, ich schreie auf infolge des Stöhnens meines Herzens.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

O Allherr, all mein Verlangen ist dir bekannt, und meine Seufzer sind dir nicht verborgen.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Mein Herz pocht stürmisch, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen, auch das ist dahin!

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Meine Freunde und Genossen stehn abseits von meinem Elend, und meine nächsten Verwandten halten sich fern.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Die nach dem Leben mir trachten, legen mir Schlingen, und die mein Unglück suchen, verabreden Unheil und sinnen auf Trug den ganzen Tag.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Doch ich bin wie ein Tauber, höre es nicht, und bin wie ein Stummer, der den Mund nicht auftut;

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

ja, ich bin wie einer, der nicht hören kann und in dessen Mund keine Widerrede ist;

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

denn auf dich, HERR, warte ich: du wirst antworten, o Allherr, mein Gott;

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

denn ich sage: »Daß sie nur nicht über mich frohlocken, nur nicht beim Wanken meines Fußes gegen mich großtun!«

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Denn nahe bin ich am Zusammenbrechen, und mein Schmerz ist mir allezeit gegenwärtig.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Ach! Ich bekenne meine Schuld, bin bekümmert ob meiner Sünde!

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Dagegen die ohne Grund mich befeinden, sind stark, und zahlreich sind, die ohn’ Ursach’ mich hassen,

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

und solche, die mir Gutes mit Bösem vergelten, sind meine Widersacher, weil fest am Guten ich halte.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Verlaß mich nicht, o HERR, mein Gott, sei nicht ferne von mir!

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!

Eile zu meinem Schutz herbei, o Allherr, meine Rettung!