Psalmów 38

1 Psalm Dawidowy ku przypominaniu. Panie! w popędliwości twojej nie nacieraj na mię, a w gniewie twoim nie karz mię.

Ein Psalm Davids zum Gedächtnis. HERR, strafe mich nicht in deinem Zorn und züchtige mich nicht in deinem Grimm!

2 Albowiem strzały twoje utknęły we mnie, a ręka twoja dolega mię.

Denn deine Pfeile stecken in mir, und deine Hand drücket mich.

3 Niemasz nic całego w ciele mojem dla rozgniewania twego; niemasz odpoczynku kościom moim dla grzechu mojego.

Es ist nichts Gesundes an meinem Leibe vor deinem Dräuen, und ist kein Friede in meinen Gebeinen vor meiner Sünde.

4 Bo nieprawości moje przycisnęły głowę moję; jako brzemię ciężkie obciążyły mię.

Denn meine Sünden gehen über mein Haupt, wie eine schwere Last sind sie mir zu schwer worden.

5 Zjątrzyły się, i pogniły rany moje, dla głupstwa mojego.

Meine Wunden stinken und eitern vor meiner Torheit.

6 Skurczyłem się, i skrzywiłem się bardzo, na każdy dzień w żałobie chodzę.

Ich gehe krumm und sehr gebückt; den ganzen Tag gehe ich traurig.

7 Albowiem wnętrzności moje pełne są brzydkości, a nie masz nic całego w ciele mojem.

Denn meine Lenden verdorren ganz, und ist nichts Gesundes an meinem Leibe.

8 Zemdlałem, i startym jest bardzo, ryczę dla trwogi serca mego.

Es ist mit mir gar anders und bin sehr zerstoßen. Ich heule vor Unruhe meines Herzens.

9 Panie! przed tobą jest wszystka żądość moja, a wzdychanie moje przed tobą nie jest skryte.

HERR, vor dir ist alle meine Begierde und mein Seufzen ist dir nicht verborgen.

10 Serce moje skacze; opuściła mię siła moja, a jasności oczów moich nie masz przy mnie.

Mein Herz bebet, meine Kraft hat mich verlassen, und das Licht meiner Augen ist nicht bei mir.

11 Którzy mię miłują, i przyjaciele moi, stronią od ran moich, a powinowaci moi z daleka stoją.

Meine Lieben und Freunde stehen gegen mich und scheuen meine Plage, und meine Nächsten treten ferne.

12 I zastawili sidła ci, którzy szukają duszy mojej; a którzy mi szukają złego, mówili przewrotnie, i zdrady przez cały dzień zmyślali.

Und die mir nach der Seele stehen, stellen mir; und die mir übel wollen, reden, wie sie Schaden tun wollen, und gehen mit eitel Listen um.

13 Alem ja niby głuchy nie słyszał, a jako niemy, który ust swoich nie otwiera.

Ich aber muß sein wie ein Tauber und nicht hören, und wie ein Stummer, der seinen Mund nicht auftut.

14 I stałem się jako człowiek, który nic nie słyszy, i niema odporu w ustach swoich.

Und muß sein wie einer, der nicht höret und der keine Widerrede in seinem Munde hat.

15 Albowiem na cię, Panie! oczekuję; ty za mię odpowiesz, Panie, Boże mój!

Aber ich harre, HERR, auf dich; du, HERR, mein Gott, wirst erhören.

16 Bom rzekł: Niechaj się nie cieszą ze mnie; gdyby szwankowała noga moja, niechaj się hardzie nie podnoszą przeciwko mnie.

Denn ich denke, daß sie ja sich nicht über mich freuen. Wenn mein Fuß wankete; würden sie sich hoch rühmen wider mich.

17 Bom ja upadku bliski, a boleść moja zawżdy jest przedemną.

Denn ich bin zu Leiden gemacht, und mein Schmerz ist immer vor mir.

18 Owszem, nieprawość moję wyznaję, a frasuję się dla grzechu mojego.

Denn ich zeige meine Missetat an und sorge für meine Sünde.

19 Ale nieprzyjaciele moi weselą się, zmacniają się, i rozmnażają się ci, którzy mię nienawidzą bez przyczyny:

Aber meine Feinde leben und sind mächtig; die mich unbillig hassen, sind groß.

20 A oddawając mi złem za dobre sprzeciwiają mi się, przeto, że naśladuję tego, co jest dobrego.

Und die mir Arges tun um Gutes, setzen sich wider mich, darum daß ich ob dem Guten halte.

21 Nie opuszczajże mię, Panie, Boże mój! nie oddalajże się odemnie.

Verlaß mich nicht, HERR, mein Gott; sei nicht ferne von mir!

22 Pośpiesz na ratunek mój, Panie zbawienia mego!