Psalmów 34

1 Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

Av David, då han gjorde seg galen hjå Abimelek, so han jaga honom av, og han gjekk burt. Eg vil lova Herren alle tider, hans pris skal stendigt vera i min munn.

2 W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

Mi sjæl skal rosa seg av Herren; dei spaklyndte skal høyra det og gleda seg.

3 Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

Lova Herren storleg med meg, og lat oss saman upphøgja hans namn!

4 Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.

Eg søkte Herren, og han svara meg og fria meg frå alle mine rædslor.

5 Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

Dei som skoda upp til honom, lyste av gleda, og deira andlit turvte aldri blygjast.

6 Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.

Her er ein arming som ropa, og Herren høyrde og frelste honom frå alle hans trengslor.

7 Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.

Herrens englar lægrar seg rundt ikring deim som ottast honom, og han friar deim ut.

8 Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.

Smaka og sjå at Herren er god! Sæl er den mann som flyr til honom.

9 Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.

Ottast Herren, de hans heilage, for inkje vantar dei som ottast honom.

10 Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

Unge løvor lid naud og svelt, men dei som søkjer Herren, deim vantar det inkje godt.

11 Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.

Kom born, høyr meg! Eg vil læra dykk otte for Herren.

12 Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?

Kven er den mann som hev lyst til liv, som ynskjer seg dagar til å sjå lukka?

13 Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

Vakta di tunga frå det som vondt er, og lippor for svikfull tale!

14 Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

Vik burt frå det vonde og gjer det gode, søk fred og far etter honom!

15 Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;

Herrens augo er vende til dei rettferdige, og hans øyro til deira rop.

16 Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.

Herrens åsyn er imot deim som gjer vondt, til å rydja ut deira minne frå jordi.

17 Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.

Hine ropar, og Herren høyrer og friar deim ut or alle deira trengslor.

18 Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

Herren er nær hjå deim som hev eit sundbrote hjarta, og frelser deim som hev ei hugsprengd ånd.

19 Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.

Mange ulukkor kjem yver den rettferdige, men Herren friar honom ut or deim alle.

20 On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.

Herren tek vare på alle hans bein, ikkje eitt av deim vert brote.

21 Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;

Ulukka drep den ugudlege, og dei som hatar den rettferdige, vert saka.

22 Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.

Herren løyser ut deira sjæl som tener honom, og av dei som flyr til honom, vert ingen saka.