Psalmów 34

1 Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

Von David, als er sich vor Abimelech wahnsinnig stellte, / so daß dieser ihn von sich trieb und er wegging.

2 W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.

Allzeit will ich Jahwe preisen, / Sein Lob sei stets in meinem Mund.

3 Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.

Bei Jahwe soll mein Herz sich rühmen, / Daß Dulder es hören und sich freun.

4 Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.

Groß achtet mit mir Jahwe, / Laßt uns zusammen seinen Namen erhöhn!

5 Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

Dringend suchte ich Jahwe, er gab mir Antwort: / Aus all meinen Ängsten befreite er mich.

6 Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.

Hell leuchtet das Aug, wenn man auf ihn blickt, / Und das Antlitz wird nicht erblassen.

7 Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.

Solch ein Dulder ist hier: der rief — / da erhörte ihn Jahwe / Und half ihm aus all seinen Nöten.

8 Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.

Ganz nah ist Jahwes Engel den Frommen allen / Und reißt sie aus jeder Gefahr.

9 Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.

Tastet und seht: wie gütig ist Jahwe! / Heil dem Manne, der zu ihm flieht!

10 Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.

Jahwe fürchtet, ihr Heiligen sein! / Denn die ihn fürchten, die trifft kein Mangel.

11 Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.

Karg leben und hungern wohl junge Leun; / Die aber Jahwe suchen, entbehren kein Gut.

12 Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?

Liebe Kinder, kommet, höret mir zu! / Jahwe zu fürchten, will ich euch lehren.

13 Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.

Möchtest du haben langdauerndes Leben, / Zahlreiche Tage, um Glück zu schaun?

14 Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.

Nun, dann bewahr deine Zunge vor Bösem / Und deine Lippen vor falschem Wort.

15 Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;

Sei fern vom Bösen und tue das Gute, / Suche Frieden und jage ihm nach!

16 Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.

Auf Gerechte schauen die Augen Jahwes, / Und seine Ohren hören ihr Schrein.

17 Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.

Pein bringt den Frevlern der Zornblick Jahwes: / Von der Erde vertilget er ihr Gedächtnis.

18 Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.

Zagend schreien die Frommen, und Jahwe hört: / Aus all ihren Leiden rettet er sie.

19 Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.

Kommt Jahwe denen nicht nah, / die zerbrochenen Herzens sind? / Und allen hilft er, deren Geist zerschlagen ist.

20 On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.

Reichlich muß der Gerechte leiden, / Aber aus allem befreit ihn Jahwe.

21 Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;

Schützend bewahrt er all seine Gebeine, / Daß ihrer nicht eins zerbrochen wird.

22 Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.

Töten wird den Frevler das Unheil, / Büßen müssen die Hasser des Frommen. Jahwe erlöst seiner Knechte Seele, / Und schuldlos bleiben, die zu ihm flehn.