Psalmów 22

1 Przedniejszemu śpiewakowi na czas poranny psalm Dawidowy. Boże mój! Boże mój! czemuś mię opuścił? oddaliłeś się od wybawienia mego, od słów ryku mego.

Ya Mukulu wa Bayimbi. Zabbuli ya Dawudi. Katonda wange, Katonda wange, lwaki onjabulidde? Lwaki ogaana okunnyamba wadde okuwuliriza okwaziirana kwange?

2 Boże mój! wołam we dnie, a nie ozywasz mi się; i w nocy, a nie mogę się uspokoić.

Ayi Katonda wange, emisana nkukoowoola, naye tonnyanukula; n’ekiro bwe ntyo, naye siweerako.

3 Aleś ty Święty, mieszkający w chwałach Izraelskich.

Songa ggwe Mutukuvu atudde ku Ntebe, era ettendo lya Isirayiri yonna.

4 W tobie nadzieję mieli ojcowie nasi; nadzieję mieli, a wybawiłeś ich.

Bajjajjaffe baakwesiganga; baakwesiga naawe n’obawonya.

5 Do ciebie wołali, a wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

Baakukoowoolanga n’obalokola; era baakwesiganga ne batajulirira.

6 Alem ja robak, a nie człowiek: pośmiewisko ludzkie, i wzgarda pospólstwa.

Naye nze ndi lusiriŋŋanyi, siri muntu; abantu bampisaamu amaaso, n’abalala bannyooma.

7 Wszyscy, którzy mię widzą, szydzą ze mnie; wykrzywiają gębę, chwieją głową, mówiąc:

Bonna abandaba banduulira, era banvuma nga bwe banyeenyeza omutwe nga bagamba nti,

8 Spuścił się na Pana, niechże go wyrwie; niech go wybawi, ponieważ się w nim kocha.

“Yeesiga Mukama; kale amuwonye. Obanga Mukama amwagala, kale nno amulokole!”

9 Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Naye ggwe wanziggya mu lubuto lwa mmange, era wampa okukwesiga ne mu buto bwange bwonna nga nkyayonka.

10 Na tobie spolegam od narodzenia swego; z żywota matki mojej tyś Bogiem moim.

Olwazaalibwa ne nteekebwa mu mikono gyo; olwava mu lubuto lwa mmange n’obeera Katonda wange.

11 Nie oddalajże się odemnie; albowiem utrapienie bliskie jest, a niemasz, ktoby ratował.

Tobeera wala nange, kubanga emitawaana ginsemberedde, ate nga tewali mulala n’omu asobola kunnyamba.

12 Obtoczyło mię mnóstwo cielców; byki z Basan obległy mię.

Zisseddume nnyingi zinneetoolodde, zisseddume enkambwe ez’e Basani zinzingizizza.

13 Otworzyły na mię gębę swą jako lew szarpający i ryczący.

Banjasamiza akamwa kaabwe ng’empologoma bw’ewuluguma ng’etaagulataagula omuyiggo gwayo.

14 Rozpłynąłem się jako woda, a rozstąpiły się wszystkie kości moje; stało się serce moje jako wosk, zstopniało w pośród wnętrzności moich.

Ngiyiddwa ng’amazzi, n’amagumba gange gasowose mu nnyingo zaago. Omutima gwange guli ng’obubaane, era gusaanuukidde mu mubiri gwange.

15 Wyschła jako skorupa moc moja, a język mój przysechł do podniebienia mego; nawet w prochu śmierci położyłeś mię.

Amaanyi gampweddemu, gakaze ng’oluggyo; n’olulimi lwange lukutte waggulu mu kibuno kyange. Ondese awo mu nfuufu ng’omufu.

16 Albowiem psy mię obskoczyły, gromada złośników obległa mię; przebodli ręce moje i nogi moje.

Abantu ababi banneetoolodde; banneebunguludde ng’embwa ennyingi; banfumise ne bawummula ebibatu byange n’ebigere byange.

17 Zliczyłbym wszystkie kości moje; lecz oni na mię patrząc, przypatrują mi się.

Amagumba gansowose nnyinza n’okugabala. Abalabe bange bantunuulira nga bannyoomoola.

18 Rozdzielili odzienie moje między się, a o szaty moje los miotali.

Bagabana engoye zange; era ekyambalo kyange bakikubira akalulu.

19 Ale ty, Panie! nie oddalaj się: mocy moja! na ratunek mój pospiesz.

Naye ggwe, Ayi Mukama, tobeera wala nange. Ggwe, Amaanyi gange, yanguwa okunnyamba!

20 Wyrwij od miecza duszę moję, z mocy psiej jedynaczkę moję.

Omponye okuttibwa n’ekitala; obulamu bwange obw’omuwendo butaase mu maanyi g’embwa!

21 Wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wyzwól mię.

Nzigya mu kamwa k’empologoma, omponye amayembe g’embogo enkambwe.

22 Tedy opowiem imię twoje braciom mym; w pośród zgromadzenia chwalić cię będę.

Nnaategezanga ku linnya lyo mu booluganda; nnaakutenderezanga mu kibiina ky’abantu.

23 Mówiąc: Którzy się boicie Pana, chwalcie go; wszystko potomstwo Jakóbowe wysławiajcie go, a niech się go boi wszystko nasienie Izraelskie.

Mmwe abatya Mukama, mumutenderezenga. Abaana ba Yakobo mwenna mumugulumizenga; era mumussengamu ekitiibwa nga mumutya, mmwe abaana ba Isirayiri mwenna.

24 Albowiem nie wzgardził, ani się odwrócił od utrapienia ubogiego, ani skrył od niego oblicza swego; owszem, gdy do niego wołał, wysłuchał go.

Kubanga tanyooma kwaziirana kw’abo abali mu nnaku, era tabeekweka, wabula abaanukula bwe bamukoowoola.

25 O tobie chwała moja w zgromadzeniu wielkiem; śluby moje oddam przed tymi, którzy się ciebie boją.

Mu ggwe mwe muva ettendo lyange mu kibiina ekinene, ne nkutendereza olw’ebyo by’onkoledde. Obweyamo bwange nnaabutuukirizanga mu maaso gaabo abakutya.

26 Będą jeść ubodzy, i nasycą się; chwalić będą Pana, którzy go szukają; serce wasze żyć będzie na wieki.

Abaavu banaalyanga ne bakkuta, abo abanoonya Mukama banaamutenderezanga. Emitima gyabwe ginaajaguzanga emirembe gyonna.

27 Wspomną i nawrócą się do Pana wszystkie granice ziemi, i kłaniać się będą przed obliczem twojem wszystkie pokolenia narodów.

Ensi zonna zirijjukira ne zikyukira Mukama, ebika byonna eby’amawanga gonna birimuvuunamira.

28 Albowiem Pańskie jest królestwo, a on panuje nad narodami.

Kubanga obwakabaka bwonna bwa Mukama, era y’afuga amawanga gonna.

29 Wszyscy bogaci ziemi będą jeść, i upadać przed nim, przed oblicznością jego kłaniać się będą wszyscy zstępujący w proch, i którzy duszy swej żywo zachować nie mogą.

Abagagga bonna ab’omu nsi balirya embaga, ne bamusinza. Bonna abagenda mu nfuufu, balimufukaamirira, abatakyali balamu.

30 Nasienie ich służyć mu będzie, a będzie przywłaszczane Panu w każdym wieku.

Ezadde lyabwe lirimuweereza; abaliddawo balibuulirwa ekigambo kya Mukama.

31 Zbieżą się, a będą opowiadali sprawiedliwość jego narodowi, który z nich wynijdzie, iż ją on wykonał.

N’abo abatannazaalibwa balibuulirwa obutuukirivu bwe nti, “Ekyo yakikoze.”