Psalmów 21

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa. Panie! w mocy twojej raduje się król, a w zbawieniu twojem wielce się weseli.

2 Dałeś mu żądość serca jego, a prośby ust jego nie odmówiłeś mu. (Sela)

3 Albowiemeś go uprzedził błogosławieństwy hojnemi; włożyłeś na głowę jego koronę ze złota szczerego.

4 Prosił cię o żywot, a dałeś mu przedłużenie dni na wieki wieków.

5 Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;

6 Boś go wystawił na rozmaite błogosławieństwo aż na wieki; rozweseliłeś go weselem oblicza twego.

7 Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

8 Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

9 Uczynisz ich jako piec ognisty czasu gniewu twego; Pan w popędliwości swojej wytraci ich, a ogień ich pożre.

10 Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.

11 Albowiem czyhali na twoje złe; zmyślali radę, której dowieść nie mogli.

12 Przetoż wystawisz ich za cel; cięciwę twą wyciągniesz przeciwko twarzy ich.

13 Podnieśże się, Panie! w mocy twojej, tedy będziemy śpiewać i wysławiać możność twoję.