Psalmów 2

1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?

psalmus David quare fremuerunt gentes et populi meditati sunt inania adstiterunt reges terrae et principes convenerunt in unum adversus Dominum et adversus christum eius diapsalma

2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko Panu, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:

disrumpamus vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum

3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.

qui habitat in caelis inridebit eos et Dominus subsannabit eos

4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.

tunc loquetur ad eos in ira sua et in furore suo conturbabit eos

5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,

ego autem constitutus sum rex ab eo super Sion montem sanctum eius praedicans praeceptum eius

6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.

Dominus dixit ad me filius meus es tu ego hodie genui te

7 Opowiem ten dekret: Pan rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.

postula a me et dabo tibi gentes hereditatem tuam et possessionem tuam terminos terrae

8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.

reges eos in virga ferrea tamquam vas figuli confringes eos

9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.

et nunc reges intellegite erudimini qui iudicatis terram

10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!

servite Domino in timore et exultate ei in tremore

11 Służcie Panu w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.

adprehendite disciplinam nequando irascatur Dominus et pereatis de via iusta

12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają.

cum exarserit in brevi ira eius beati omnes qui confidunt in eo