Psalmów 19

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Niebiosa opowiadają chwałę Bożą, a dzieło rąk jego rozpostarcie oznajmuje.

in finem psalmus David caeli enarrant gloriam Dei et opera manuum eius adnuntiat firmamentum

2 Dzień dniowi podaje słowo, a noc nocy pokazuje umiejętność,

dies diei eructat verbum et nox nocti indicat scientiam

3 Niemasz języka ani mowy, gdzieby głosu ich słychać nie było.

non sunt loquellae neque sermones quorum non audiantur voces eorum

4 Na wszystkę ziemię wyszedł porządek ich, a na kończyny okręgu ziemi słowa ich; słońcu na nich namiot wystawił.

in omnem terram exivit sonus eorum et in fines orbis terrae verba eorum

5 A to jako oblubieniec wychodzi z łożnicy swojej; raduje się jako olbrzym, który ma bieżeć w drogę.

in sole posuit tabernaculum suum et ipse tamquam sponsus procedens de thalamo suo exultavit ut gigans ad currendam viam suam

6 Wychodzi od kończyn niebios, a obchodzi je aż do kończyn ich, a niemasz nic, coby się mogło ukryć przed gorącem jego.

a summo caeli egressio eius et occursus eius usque ad summum eius nec est qui se abscondat a calore eius

7 Zakon Pański jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Pańskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.

lex Domini inmaculata convertens animas testimonium Domini fidele sapientiam praestans parvulis

8 Przykazania Pańskie są prawe, uweselające serce; przykazanie Pańskie czyste, oświecające oczy.

iustitiae Domini rectae laetificantes corda praeceptum Domini lucidum inluminans oculos

9 Bojaźń Pańska czysta, trwająca na wieki; sądy Pańskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;

timor Domini sanctus permanens in saeculum saeculi iudicia Domini vera iustificata in semet ipsa

10 Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.

desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum et dulciora super mel et favum

11 Sługa też twój bywa oświecony przez nie; a kto ich przestrzega, odnosi zapłatę wielką.

etenim servus tuus custodit ea in custodiendis illis retributio multa

12 Ale występki któż zrozumie? od tajemnych występków oczyść mię.

delicta quis intellegit ab occultis meis munda me

13 I od swawolnych zachowaj sługę twego, aby nie panowali nademną; tedy doskonałym będę, a będę oczyszczony od przestępstwa wielkiego.

et ab alienis parce servo tuo si mei non fuerint dominati tunc inmaculatus ero et emundabor a delicto maximo

14 Niechże będą przyjemne słowa ust moich, i rozmyślanie serca mego przed obliczem twojem, Panie, skało moja, i odkupicielu mój!

et erunt ut conplaceant eloquia oris mei et meditatio cordis mei in conspectu tuo semper Domine adiutor meus et redemptor meus