< Psalmów 18 >

1 Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawida, sługi Pańskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł: Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja! 2 Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja. 3 Wzywałem Pana chwalebnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony. 4 Ogarnęły mię były boleści śmierci, a potoki niepobożnych zatrwożyły mię. 5 Boleści grobu ogarnęły mię były, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585) 6 W utrapieniu mojem wzywałem Pana, i wołałem do Boga mego; wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przed oblicznością jego przyszło do uszów jego. 7 Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego. 8 Występował dym z nozdrzy jego, węgle się rozpaliły od niego. 9 Nakłonił niebios, i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego. 10 A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych. 11 Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków. 12 Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste. 13 I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste. 14 Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich. 15 I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich. 16 Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich. 17 Wyrwał mię od mocnego nieprzyjaciela mego, i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię. 18 Uprzedzili mię byli w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją. 19 Wywiódł mię na przestrzeństwo; wyrwał mię, iż mię umiłował. 20 Nagrodził mi Pan według sprawiedliwości mojej; według czystości rąk moich oddał mi. 21 Bom strzegł dróg Pańskich, anim odstąpił niezbożnie od Boga mego. 22 Bom miał wszystkie sądy jego przed oczyma memi, a ustaw jego nie odrzucałem od siebie. 23 Owszem, byłem szczerym przed nim, a strzegłem się od nieprawości mojej. 24 Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich, która była przed oczyma jego. 25 Ty, Panie! z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z mężem szczerym szczerze sobie postąpisz. 26 Z uprzejmym uprzejmie się obejdziesz, a z przewrotnym przewrotnie sobie postąpisz; 27 Albowiem ty lud utrapiony wybawisz, a oczy wyniosłe poniżysz. 28 Ty zaiste rozświecisz pochodnię moję; Pan, Bóg mój, oświeci ciemności moje. 29 Gdyż z tobą przebiłem się przez wojsko, a z Bogiem moim przeskoczyłem mur. 30 Droga Boża doskonała jest; słowo Pańskie jest ogniem wypławione. Tarczą jest wszystkich, którzy w nim ufają. 31 Bo któż jest Bóg, oprócz Pana? a kto opoką, oprócz Boga naszego? 32 On jest Bogiem, który mię opasuje mocą, a czyni prostą drogę moję. 33 Krzepi nogi moje jako jelenie, a na wysokich miejscach moich stawia mię. 34 Çwiczy ręce moje do boju, tak, iż kruszę łuk miedziany ramionami swemi. 35 Dałeś mi też tarcz zbawienia twego, a prawica twoja podpierała mię, i dobrotliwość twoja uwielmożyła mię. 36 Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak, że się nie zachwiały golenie moje. 37 Goniłem nieprzyjaciół moich, a doścignąłem ich: i nie wróciłem się, ażem ich wytracił. 38 Poraziłem ich tak, iż nie mogli powstać; upadli pod nogi moje. 39 Tyś mię opasał mocą ku bitwie; powstawających przeciwko mnie obaliłeś pod mię. 40 Podałeś mi tył nieprzyjaciół moich, abym tych, którzy mię nienawidzą, wykorzenił. 41 Wołalić, ale nie był, ktoby ich wybawił; do Pana, ale ich nie wysłuchał. 42 I potarłem ich, jako proch od wiatru; jako błoto na ulicach podeptałem ich. 43 Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi. 44 Skoro usłyszeli, byli mi posłuszni; cudzoziemcy obłudnie mi się poddawali. 45 Cudzoziemcy opadli, a drżeli w zamknieniach swoich. 46 Żyje Pan, błogosławiona opoka moja; przetoż niech będzie wywyższony Bóg zbawienia mego. 47 Bóg jest, który mi zleca pomsty, i podbija mi narody. 48 Tyś wybawiciel mój od nieprzyjaciół moich; tyś mię nad powstawających przeciwko mnie wywyższył; od męża drapieżnego wyrwałeś mię. 49 Przetoż cię, Panie! będę wyznawał między narodami, a będę śpiewał imieniowi twemu. 50 Boś zacnie wybawił króla swego, a czynisz miłosierdzie pomazańcowi swemu Dawidowi, i nasieniu jego, aż na wieki.

< Psalmów 18 >