Psalmów 147

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خدای خود را با سرود بپرستیم؛ چه لذتبخش است که او را بستاییم!

2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

خداوند اورشلیم را دوباره بنا می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌نماید.

3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

او دلشکستگان را شفا می‌بخشد و زخمهای ایشان را می‌بندد.

4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

خداوند حساب ستارگان را دارد و نام هر یک از آنها را می‌داند.

5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

خداوند ما بزرگ و تواناست و حکمت او بی‌انتهاست.

6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

او فروتنان را سرافراز می‌کند، اما روی شریران را به خاک می‌مالد.

7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

خداوند را با سرودهای شکرگزاری بپرستید! او را با نغمهٔ بربط ستایش کنید!

8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

او ابرها را بر آسمان می‌گستراند و باران را بر زمین می‌باراند و سبزه را بر کوهها می‌رویاند،

9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

به حیوانات غذا می‌دهد و روزی جوجه‌کلاغها را می‌رساند.

10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

خداوند به نیروی اسب رغبت ندارد و قدرت انسان او را خشنود نمی‌سازد؛

11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

خشنودی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبت وی امید بسته‌اند.

12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

ای اورشلیم، خداوند را ستایش کن! ای صهیون، خدای خود را سپاس بگو!

13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

زیرا او دروازه‌هایت را محکم به روی دشمن بسته و فرزندانت را که در درون هستند برکت داده است.

14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

او مرزهایت را در صلح و آرامش نگه می‌دارد و تو را با بهترین نان گندم سیر می‌نماید.

15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

خداوند به زمین دستور می‌دهد و هر چه می‌فرماید به‌سرعت عملی می‌شود.

16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

او برف را مانند لحاف بر سطح زمین می‌گستراند و شبنم را همچون خاکستر همه جا پخش می‌کند.

17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

خداوند دانه‌های تگرگ را مانند سنگریزه فرو می‌ریزد و کیست که تاب تحمل سرمای آن را داشته باشد؟

18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

سپس دستور می‌دهد و یخها آب می‌شوند؛ باد می‌فرستد و آبها جاری می‌شوند.

19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

او کلام خود را به یعقوب بیان کرده است، و فرایض و قوانینش را به اسرائیل.

20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

این کار را تنها در مورد اسرائیل انجام داده است و نه قوم دیگری؛ لذا قومهای دیگر با شریعت او آشنا نیستند. خداوند را سپاس باد!