Psalmów 147

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.

Halleluja! For det er godt å lovsyngja vår Gud, for yndelegt er det, og lovsong høver vel.

2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.

Herren byggjer upp Jerusalem, han samlar dei burtdrivne israelitar.

3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.

Han lækjer deim som hev sundbrote hjarta, og bind um deira verkjande sår.

4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.

Han set tal på stjernorne, han nemner deim alle med namn.

5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.

Stor er vår Herre og veldug i magt, på hans vit er det ikkje mål.

6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.

Herren held dei spaklyndte uppe, dei ugudlege bøygjer han ned til jordi.

7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

Syng for Herren med takkesong, syng lov for vår Gud med cither!

8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;

han som tekkjer himmelen med skyer, han som lagar regn for jordi, han som let det veksa gras på fjelli.

9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

Han gjev feet for, ramn-ungarne som ropar.

10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.

Han hev ikkje hug til hestens styrke, han hev ikkje hugnad i mannsens leggjer.

11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.

Herren hev hugnad i deim som ottast han, deim som ventar på hans miskunn.

12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.

Jerusalem, prisa Herren, Sion, lova din Gud!

13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.

For stengerne på dine portar hev han gjort faste, han hev velsigna dine born i deg.

14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.

Han gjev dine grensor fred, han mettar deg med den feitaste kveite.

15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.

Han sender sin tale til jordi, fort spring hans ord.

16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.

Han som gjev snø som ull, han strår ut rim som oska.

17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?

Han kastar sin is som småe stykke; kven kann standa for hans kulde?

18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.

Han sender sitt ord og smeltar deim, han let vinden sin blåsa, då renn vatn.

19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.

Han hev kunngjort sitt ord for Jakob, sine fyresegner og rettar for Israel.

20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.

Soleis hev han ikkje gjort med noko folk, og hans rettar - deim kjenner dei ikkje. Halleluja!