< Psalmów 147 >

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Lodate il Signore: è bello cantare al nostro Dio, dolce è lodarlo come a lui conviene. Alleluia.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Il Signore ricostruisce Gerusalemme, raduna i dispersi d'Israele.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Risana i cuori affranti e fascia le loro ferite;
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
egli conta il numero delle stelle e chiama ciascuna per nome.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
Grande è il Signore, onnipotente, la sua sapienza non ha confini.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Il Signore sostiene gli umili ma abbassa fino a terra gli empi.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Cantate al Signore un canto di grazie, intonate sulla cetra inni al nostro Dio.
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
Egli copre il cielo di nubi, prepara la pioggia per la terra, fa germogliare l'erba sui monti.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Provvede il cibo al bestiame, ai piccoli del corvo che gridano a lui.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Non fa conto del vigore del cavallo, non apprezza l'agile corsa dell'uomo.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Il Signore si compiace di chi lo teme, di chi spera nella sua grazia.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Glorifica il Signore, Gerusalemme, loda il tuo Dio, Sion. Alleluia.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Perché ha rinforzato le sbarre delle tue porte, in mezzo a te ha benedetto i tuoi figli.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Egli ha messo pace nei tuoi confini e ti sazia con fior di frumento.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Manda sulla terra la sua parola, il suo messaggio corre veloce.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Fa scendere la neve come lana, come polvere sparge la brina.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Getta come briciole la grandine, di fronte al suo gelo chi resiste?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Manda una sua parola ed ecco si scioglie, fa soffiare il vento e scorrono le acque.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Annunzia a Giacobbe la sua parola, le sue leggi e i suoi decreti a Israele.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Così non ha fatto con nessun altro popolo, non ha manifestato ad altri i suoi precetti. Alleluia.

< Psalmów 147 >