< Psalmów 147 >

1 Chwalcie Pana; albowiem dobra rzecz jest, śpiewać Bogu naszemu; albowiem to wdzięczna i przystojna jest chwała.
Lëvdoni Zotin, sepse është një gjë e mirë t’i këndosh lavde Perëndisë tonë, sepse është e kënaqshme dhe e leverdishme ta lëvdosh.
2 Pan Jeruzalem buduje, a rozproszonego Izraela zgromadza.
Zoti ndërton Jeruzalemin, dhe mbledh të humburit e Izraelit.
3 Który uzdrawia skruszonych na sercu, a zawiązuje boleści ich.
Ai shëron ata që e kanë zemrën të thyer dhe lidh plagët e tyre.
4 Który rachuje liczbę gwiazd, a każdą z nich imieniem jej nazywa.
Llogarit numrin e yjeve dhe i thërret të gjitha sipas emrit të tyre.
5 Wielki jest Pan nasz, i wielki w mocy; rozumienia jego niemasz liczby.
I madh është Zoti ynë, e pamasë është fuqia e tij dhe e pafund zgjuarësia e tij.
6 Pan pokornych podnosi; ale niepobożnych aż ku ziemi uniża.
Zoti larton njerëzit e përulur, por ul deri në tokë njerëzit e këqij.
7 Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;
Këndojini Zotit me falenderim, këndojini me qeste lavde Perëndisë tonë,
8 Który okrywa niebiosa obłokami, a deszcz ziemi gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach;
që mbulon qiellin me re, përgatit shiun për tokën dhe bën që të rritet bari në malet.
9 Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.
Ai i jep ushqime bagëtisë dhe zogjve të korbeve që thërresin.
10 Nie kocha się w mocy końskiej, ani się kocha w goleniach męskich.
Ai nuk kënaqet në forcën e kalit, dhe nuk gjen ndonjë gëzim në këmbët e njeriut.
11 Kocha się Pan w tych, którzy się go boją, a którzy ufają w miłosierdziu jego.
Zoti kënaqet me ata që kanë frikë prej tij, me ata që shpresojnë në mirësinë e tij.
12 Chwalże, Jeruzalemie! Pana; chwalże, Syonie! Boga twego.
Lëvdo Zotin, o Jeruzalem, kremto Perëndinë tënd, o Sion.
13 Albowiem on umacnia zawory bram twoich, a błogosławi synów twoich w pośrodku ciebie.
Sepse ai ka përforcuar shufrat e portave të tua dhe ka bekuar bijtë e tu në mes teje.
14 On czyni pokój w granicach twoich, a najwyborniejszą pszenicą nasyca cię.
Ai e ruan paqen brenda kufijve të tu dhe të ngop me grurin më të mirë.
15 On wysyła słowo swe na ziemię; bardzo prędko bieży wyrok jego.
Dërgon mbi tokë urdhërin e tij, fjala e tij merr dheun.
16 On daje śnieg jako wełnę, szron jako popiół rozsypuje.
Dërgon borën si lesh dhe përhap brymën si hi.
17 Rzuca lód swój jako bryły; przed zimnem jego któż się ostoi?
Hedh breshërin e tij si me copa; kush mund t’i bëjë ballë të ftohtit të tij?
18 Posyła słowo swoje, i roztapia je; powienie wiatrem swym, a rozlewają wody.
Dërgon fjalën e tij dhe i shkrin ato; bën që të fryjë era e tij, dhe ujërat rrjedhin.
19 Oznajmuje słowo swe Jakóbowi, ustawy swe i sądy swe Izraelowi.
Ai ia ka bërë të njohur Jakobit fjalën e tij, dhe Izraelit statutet e tij dhe dekretet e tij.
20 Nie uczynił tak żadnemu narodowi; przetoż nie poznali sądów jego. Halleluja.
Ai nuk e ka bërë këtë me asnjë komb tjetër; dhe ato nuk i njohin dekretet e tij. Aleluja.

< Psalmów 147 >