Psalmów 144

1 Pieśń Dawidowa. Błogosławiony Pan, skała moja, który ćwiczy ręce moje do bitwy, a palce moje do wojny.

David adversus Goliad benedictus Dominus Deus meus qui docet manus meas ad proelium digitos meos ad bellum

2 Miłosierdziem mojem, i twierdzą moją, ucieczką moją, wybawicielem moim, i tarczą moją on mi jest, przetoż w nim ufam; onci podbija pod mię lud mój.

misericordia mea et refugium meum susceptor meus et liberator meus protector meus et in eo speravi qui subdis populum meum sub me

3 Panie! cóż jest człowiek, że nań masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Domine quid est homo quia innotuisti ei aut filius hominis quia reputas eum

4 Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cień pomijający.

homo vanitati similis factus est dies eius sicut umbra praetereunt

5 Panie! nakłoń niebios twoich, a zstąp; dotknij się gór, a zakurzą się.

Domine inclina caelos tuos et descende tange montes et fumigabunt

6 Zabłyśnij błyskawicą, a rozprosz ich; puść strzały twoje, a poraź ich.

fulgora coruscationem et dissipabis eos emitte sagittas tuas et conturbabis eos

7 Ściągnij rękę swą z wysokości; wybaw mię, a wyrwij mię z wód wielkich, z ręki cudzoziemców.

emitte manum tuam de alto eripe me et libera me de aquis multis de manu filiorum alienorum

8 Których usta kłamstwo mówią, a prawica ich, prawica omylna.

quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis

9 Boże! pieśń nową tobie zaśpiewam; na lutni, i na instrumencie o dziesięciu stronach śpiewać ci będę.

Deus canticum novum cantabo tibi in psalterio decacordo psallam tibi

10 Bóg daje zwycięstwo królom, a Dawida, sługę swego, wybawia od miecza srogiego.

qui das salutem regibus qui redimit David servum suum de gladio maligno

11 Wybawże mię, a wyrwij mię z ręki cudzoziemców, których usta mówią kłamstwo, a prawica ich prawica omylna;

eripe me et eripe me de manu filiorum alienigenarum quorum os locutum est vanitatem et dextera eorum dextera iniquitatis

12 Aby synowie nasi byli jako szczepy rosnące w młodości swojej, a córki nasze, jako kamienie węgielne, wyciosane w budynku kościelnym.

quorum filii sicut novella plantationis in iuventute sua filiae eorum conpositae circumornatae ut similitudo templi

13 Szpiżarnie nasze pełne niech wydawają wszelakie potrzeby; trzody nasze niech rodzą tysiące, niech rodzą dziesięć tysięcy w oborach naszych.

promptuaria eorum plena eructantia ex hoc in illud oves eorum fetosae abundantes in egressibus suis

14 Woły nasze niech będą tłuste; niech nie będzie wtargnienia, ani zajęcia, ani narzekania po ulicach naszych.

boves eorum crassi non est ruina maceriae neque transitus neque clamor in plateis eorum

15 Błogosławiony lud, któremu się tak dzieje. Błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.

beatum dixerunt populum cui haec sunt beatus populus cuius Dominus Deus eius