Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

The fool hath said in his heart, There is no God. They are corrupt, they have done abominable works, there is none that doeth good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Yhwh looked down from heaven upon the children of men, to see if there were any that did understand, and seek God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

They are all gone aside, they are all together become filthy: there is none that doeth good, no, not one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Have all the workers of iniquity no knowledge? who eat up my people as they eat bread, and call not upon Yhwh.

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

There were they in great fear: for God is in the generation of the righteous.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

Ye have shamed the counsel of the poor, because Yhwh is his refuge.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

Oh that the salvation of Israel were come out of Zion! when Yhwh bringeth back the captivity of his people, Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.